AMELAND – Het eerste Bornrif Open op de golfbaan van Ameland werd een slagveld. Balletje slaan ging nog wel maar de fairways die ’s nachts werden afgelegd bleken hier en daar een rare valkuil te hebben. Niet iedereen kwam ongeschonden uit de strijd.
Hoe monter de deelnemers zaterdagochtend op de veerdam van Holwerd stonden, hoe brak verlieten zij de volgende dag het eiland. Zo zout was het water van het Wad niet eens. Marco van Schaik vatte deze zomer na het Texas Scramble event in Legemeer het plan op om zoiets ook op zijn Amelander thuisbaan te organiseren, in de achtertuin van zijn pied-à-terre aldaar. De hele Leeuwarder scene was uitgenodigd, aangevuld met enkele vreemden in de bijt om er toch ook een provinciaal tintje aan te geven. De verzorging was uitstekend. Sponsors stonden in de rij en het ontbrak de veertig deelnemers aan niets. ’s Avonds was er een buffet met afterparty in de Sunset. Daar werden ook de prijzen uitgedeeld. Er waren meer bekers dan golfers. Niemand zat op een prijs te wachten want de rubrieken waren de gemeenste, de slechtste, de dikste, enzovoorts. Alleen voor de prijs van de virielste bestond animo onder de zichzelf danig overschattende veertigers, vijftigers, zestigers plus old soldierFeico Rusticusvan wie niemand weet hoe oud hij is. Dat onderdeurtje Tim Terpstra van Jan Terpstra Cycling World als dé Don Juan werd gepresenteerd wekte verbazing. Deze onderscheiding moest wel een nieuwe fiets hebben gekost…
Marshall Johan Haringsma was de speaker en dat deed hij onnavolgbaar en vol humor, zo nu en dan een schopje uitdelend aan sidekick Henk Hoekstra. Het protocol duurde anderhalf uur. Toen was Johan uitgeluld en werd hij even later met een busje afgevoerd naar Hotel Van Heeckeren.
