BEETSTERZWAAG – ‘Pasta e Basta meets Lauswolt’ begint internationale allure te krijgen. Uiteraard draagt het theaterdiner in volop Italiaanse sfeer daaraan bij. Maar ook vanuit België en zuidelijk Nederland wordt belangstelling getoond voor het culinaire treffen met een stevig vocale saus. Voor de achtste keer in successie werd dat verzorgd door het in Amsterdam gevestigde restaurant Pasta e Basta en de keukenbrigade van Lauswolt.
‘Voor ons een leuk uitje en voor Lauswolt een activiteit waarvoor elke keer zo’n 400 gasten op af komen,’ aldus zakelijk leider Jolijn Middelhoff. Onder hen bevond zich een aantal Belgen, van wie civiel technisch directeur of wel bruggenbouwer Luc van Rossem en zijn vrouw Lydia Lensal 20 jaar regelmatig op Lauswolt verblijven.
Luc: ‘Als wij hier de laan op komen rijden, voelt het als thuiskomen. Voor ons met voorsprong de beste locatie als uitvalsbasis voor fietsen, wandelen en uitstapjes.’ Al even lovend was Ard Rossem uit Ede, eerder directeur van een sport en medische groothandel.
‘Dit is zeldzaam,’ stelde hij, vergelijkend met wat hij met zijn vrouw Ella aan optredens op cruiseschepen en tijdens hun reizen door de USA meemaken met hun vrienden Hans en Marijke Ackerstaff. Hun tafelgenoten, met wie ze conversatie onderhielden, waren Harry en Marije José Bosma (hij telg uit v.h. Herenmode Bosma Leeuwarden), Annagreet Bos en Ton en Joke Bleckman die met It Wiid in Earnewâld naam en faam verwierven. Gasten aan tafel bij Lauswolt-directeur Marc van Gulick en zijn eega Brigitte waren investmentmanager Fokke en Frida de Vries, aanwezig namens FB Oranjewoud, de nieuwe eigenaar van het landgoed in Beetsterzwaag, Joseph en Annemieke Verloop als toeleverancier van hun bakkersproducten, Romke en Sylvana Kooyenga, die alvast hun bedrijfsjubileum van de Kooyenga groep in 2020 op Lauswolt reserveerden en Ger en Etty van Langen. Als directeur Passagiersdiensten van rederij Wagenborg heeft Van Langen momenteel een behoorlijke kluif aan het opstellen van een nieuw vervoersconcept waarin ook milieuaspecten een grote rol spelen.
‘Ik zoek nog meedenkers,’ zei hij. Voor Pasta e Basta – volgens Jolijn Middelhoff betekent dat basta eigenlijk niets, maar ‘het bekt wel goed’ – was het opluisteren van het table 'd hote diner nog niet het einde van de voorstelling. In de bar van Lauswolt ging het team, gehuld in glitterkleding, nog vrolijk door in discostijl.
‘Dat doen we in ons (inmiddels 24 jaar bestaande) restaurant in Amsterdam ook meestal.’ Vandaar hun met topsporters vergelijkbare conditie. (JdK)
