Naam Jan Michiel van der Gang | Leeftijd 37 | Woonplaats Dokkum | Burgerlijke staat Samenwonend met Janneke Dijkstra | Functie Eigenaar VanderGang Herenkleding en VanderGang Kleermakers (sinds 1873) | Locatie Herberg De Waard van Ternaard | Gastheer/chef-kok Michael Roest | Bediening Danny Cramer
Was het een uitgemaakte zaak dat je het bedrijf van je ouders overnam? ‘Als je net als ik toen ik een jongetje was over de winkelvloer kruipt om de hangers op te ruimen, dan word je in die richting geduwd. Zelf had ik niet een vastomlijnd idee daarover.’
Wat wilde je worden? ‘Architectuur trok mij, en nog steeds. Ik vind het mooi om een gebouw te ontwerpen of in te richten. Zo nu en dan kan ik mijn ei kwijt als de zaak wordt verbouwd, een nieuwe styling krijgt of wanneer ik nieuwe woonruimte heb. Toen ik boven de zaak woonde heb ik de oude kleermakerij verbouwd en aan de woonruimte toegevoegd. Vorig jaar heb ik een voormalige schelpenloods gekocht. Het is een karaktervol pand. Een uitdagend project om wat moois van te maken. Janneke en ik zijn er nog mee bezig. Deze zomer is het klaar.’
Wanneer besloot je de familietraditie voort te zetten? ‘Dat was in 1997. Mijn vader werd ziek en was niet in staat door te gaan. Ik werd voor de keus gesteld. Het was ja of nee. Wel, het werd het eerste. Op 1 januari 1998 heb ik de zaak overgenomen. Een hele overgang voor mij. Ik zat op de Textiel Management Opleiding in Doorn. Vrije keus hoor, dus het bloed kroop toch waar het niet kon gaan. Dan weet je: die kant zal het wel opgaan. Ik was zeventien toen ik zaterdags begon mee te helpen. Mijn eerste klant was een Groninger. Dat ging me gemakkelijk af.’
Je was nog jong toen je er in je uppie voor stond. ‘Ik was 23. Het heeft voor- en nadelen als je zo jong een eigen zaak hebt. Ik stond op het punt naar Amerika te gaan en daar rond te reizen. Daar kwam dus niks van terecht. Het voordeel van jong beginnen is dat je, als het goed gaat, langer aan vermogen kan werken en misschien wat eerder toe komt aan privéplannen. Zo’n reis naar Amerika moet ik later maar inhalen. Verder ben je als jonge ondernemer een underdog en dat kan een voordelige positie zijn. Ik heb er gebruik van gemaakt.’
Hoe? ‘Door tegelijk bescheiden en doortastend te zijn. Ik heb dikwijls gemerkt dat mij de handel werd gegund.’
Vroeg jij je af, toen je jong was, hoe je de kost zou verdienen? ‘Nee. Ik kreeg er eigenlijk ook niet de kans voor. Het is vanzelf gegaan. Ik kan goed leven. Maar ik heb geen hoge eisen en evenmin de drang om elk jaar in een nieuwe auto te rijden. Ik heb een prachtig vak en daarnaast wil ik vrij en zonder zorgen leven waarbij ik mij op zijn tijd trakteer op een vakantie. Ik mag graag onderweg zijn omdat ik nieuwsgierig ben naar mensen, nieuwe omgevingen en andere culturen. Dat hoeft niet ver van huis te zijn, hoor. Een oversteek naar Schier en dan op het terras van Van der Werff vind ik al een prachtig uitstapje.’
Wat is een mooie uitgave in je bestedingspatroon? ‘Samen met tien andere aandeelhouders heb ik geld gestoken in Investion. Dat is een participatiebedrijf met veertien deelnemingen in diverse sectoren, zoals leasing, ict, televisies enzovoorts. Bedrijven van jonge ondernemers die in de tweede groeifase zitten. Die zich dus al hebben bewezen maar een extra duw nodig hebben om te investeren. Dit is leuker dan geld op de bank te zetten. Bovendien is het rendement niet onaardig. Het leuke is om je te verdiepen in bedrijven, markten en kansen. Daar komt bij dat ook hier mijn nieuwsgierigheid wordt bevredigd. Dit fonds brengt mij in contact met bijzondere mensen, interessante activiteiten en nieuwe oorden.’
Menu | Amuse – Aardappelgratin met bieslookmayo/kroket van zoete ui met saus van tijm/gekaramelliseerd tomaatje | Voorgerecht – Salade van zoete aardappel met radijs, hangop, lavas en piccalilly | Hoofdgerecht – Wilde ree met reductie van boerenkool, schorseneren en aardpeer | Dessert amuse – Sorbet Açai met schuim van pepermunt | Nagerecht – Mousse van limoen met sponscake van kokos en ijs van witte chocolade
