NIJETRIJNE – Zonder overdrijven mag je stellen dat er op de hele wereld geen mooier openluchttheater bestaat als de Opera Nijetrijne, in 2019 voor de 19e keer opgevoerd op het erf van producent Yvon Scheperen haar man Frits van Servellen in natuurgebied De Rottige Meente. Een betoverende locatie. Je moet een heel eind door de waterrijke bush lopen om op deze diepverscholen plek te komen. En wie dat niet kan wordt gevaren. Als de zangers/acteurs rennen of springen trilt de bodem als een drilpudding onder je voeten. Het decor vormt altijd één geheel met de natuur en was wederom ingenieus in elkaar getimmerd.
Publiek zit op een 250 plaatsen tellende tribune bovenop de letterlijk aanraakbare opera. Die is steevast van een ongekend hoog niveau. Het thema is, en daar wil men niet van afwijken, immer een luchtig, komisch liefdesspel. Een oud afgestoft operaatje wordt vertolkt, en dat is zo geweldig aan Nijetrijne, in de Nederlandse taal (libretto geschreven door Alice Zwolschen). Daardoor is de door Nynke van den Berghgeregisseerde opera heel goed te volgen en mist de humor zijn uitwerking niet. Wie nu zin krijgt in de lustrumeditie van volgend jaar moet er snel bij zijn: alle tien voorstellingen waren wederom uitverkocht. Voor € 95 heb je een kaartje inclusief aperitief, hapjes en drankjes vooraf en een goede maaltijd met wijn na afloop. Een uitstekend concept.
Het stuk was ditmaal Trofonio’s Erfenis (La Grotta di Trofonio) van Antonio Salieri (1785), de Italiaanse leermeester van Wolfgang Amadeus Mozart. In de film Amadeus uit 1984 wordt de componist neergezet als een stikjaloerse man die de maestro de dood inleidde.
Volgens Yvon heeft dat beeld hem onrecht aangedaan: ‘Salieri was in werkelijkheid een welwillend en zeer gezien persoon in Wenen en andere hoofdsteden die dozijnen componisten les gaf, onder wie Ludwig von Beethoven en Franz Schubert. Hij was absoluut geen loser. Zijn muziek is van hoge kwaliteit.’
Het barokke stuk gaat over twee zusters die aan de man raken. Edoch, de stellen die elkaar niet kunnen uitstaan krijgen tot wanhoop van hun vader ruzie. Geheel in de stijl van toen loopt het goed af, mede door de wonderkast die karakters kan veranderen en de geliefden naar binnen zuigt.
Animators en mecenassen van de opera zijn HP en Marijke de Vries uit Heerenveen. HP liep met een lijst om vrienden te werven die jaarlijks € 25 doneren (‘dikke’ vrienden betalen € 500).
‘Elk jaar gaan er mensen dood, dus je moet wel acquireren om boven de 800 vrienden te blijven,’ aldus HP, die groot is geworden in de gordijnstoffen. Zijn bedrijf Vriesco, dat 100 jaar bestaat, verkocht hij begin jaren negentig.
Opera Nijetrijne draait met een budget van € 250.000. Zonder subsidie. Nee, daar zeurt HP niet over.
‘Ik kan me dat voorstellen, anders kunnen ze wel aan de gang blijven. Subsidie geef je aan topinstituten als het Concertgebouworkest, het Nationaal Ballet en het NNO. Je moet gewoon je best doen om mensen enthousiast te krijgen en vrijwilligers aan je te binden,’ zegt hij.
Niemand voelt zich te groot. Zo liep de alom gewaardeerde operazangeres Wendy Roobol, vorig jaar nog in de cast, met de sloof voor in de bediening! Gewoon, omdat ze het leuk vindt. (AvK)
