WITMARSUM – Als een puzzel van tienduizend stukjes zette Jan Cats zijn Cadillac 341 in elkaar. Hij kocht hem op de oldtimerbeurs in het Amerikaanse Hershey die hij elk jaar met zijn zonen Klaas en Fedde-Jan bezoekt. Zij zijn net als hun vader autoliefhebbers en hebben de Peugeot-garage in Witmarsum overgenomen.
Cats zag de auto op een foto: ‘De eigenaar woonde zeshonderd kilometer verderop en die afstand was te groot. Bovendien kon de auto niet eens rijden want hij lag helemaal uit elkaar. ’s Avonds in het hotel heb ik de centen overgemaakt. In een zeecontainer is alles vervoerd met de onderdelen erbij. Een maand later had ik hem thuis.’
Eenmaal in huis begon voor Cats een reparatie- en montageproject dat twee jaar duurde.
‘De vorige eigenaar was zo vriendelijk om een handleiding mee te geven waarin hij minutieus beschreef hoe de Cadillac in elkaar gezet moest worden. Elk boutje en moertje stond aangegeven. Dat hielp, maar veel werk bleef het wel,’ aldus Cats.
Niet dat hij daar om maalde, want het is zijn grote hobby.
‘Een auto die kant en klaar is vind ik niks aan. De lol is het sleutelen, zo’n wagen weer opnieuw bouwen. Dagelijks ben ik daar mee bezig. Erin rijden hoeft niet eens voor mij,’ zegt Jan, die niets om nieuwe, moderne auto’s geeft. Voor zijn dagelijks ritten rijdt hij in een niet meer zo jonge Peugeot met grijs kenteken.
‘Dat is mij prima.’
Is dit uw enige Cadillac?
‘Nee,ik had er al een paar. De oudste zijn van 1913, 1922 en 1924. Eentje bouw ik om tot raceauto. Jongeren zijn niet zo gek van hele oude auto’s, maar een racemodel spreekt ze wel aan.’
Voor het bouwen heeft Cats de tijd nu zijn zonen de zaak runnen die hij in 1980 van zijn vader overnam. Toen al waren Cadillacs favoriet in de familie.
‘Heit zei dat dit de beste kwaliteit is die er bestaat. Dat blijft tussen je oren. Maar hij had gelijk. Cadillacs zijn heel degelijk gebouwd.’
Dit model in zwartblauwe duotoon is geheel origineel. Het was toentertijd een van de duurste auto’s die er was.
Cats: ‘De prijs benaderde die van een Rolls Royce. De auto is heel luxe afgewerkt met mooie houten lijsten en was met spiegeltjes, een hemellichtje, aansteker, ruikerhouder en te openen zijraampjes toegerust op chique dames.’
Speciaal aan deze 2.480 kilo zware Cadillac zijn de Buffalo-wheels met één centrale moer waar je een hele grote sleutel voor nodig hebt. De auto heeft twee reservewielen en dat was destijds met slechte wegen geen overbodige luxe. Op deze wielen zijn, heel apart, de achteruitkijkspiegels gemonteerd. Het front wordt gedomineerd door hele grote koplampen. Daartussen een grille waarachter de lamellen van de radiateur zich automatisch openen bij een bepaalde temperatuur. Een vernuftigheid waar Mercedes nu pas mee begonnen is! De cruisecontrol van de Cadillac bestaat uit een handgashendel.
Hoe rijdt de wagen?
Cats: ‘Hij stuurt zwaar, remt matig en schakelt beroerd. Je moet goed anticiperen op het verkeer en rekening houden met andere weggebruikers. ’s Avonds staat het zweet je op de rug van het harde werken. Een A-Ford was comfortabeler om in te rijden. Overigens zaten de eigenaren van een Cadillac er niet mee. Zij hadden een chauffeur en hoefden er zelf niet in te rijden. En dat doe ik dus ook weinig. Meestal korte ritjes rond Witmarsum en een keer per jaar meedoen aan de Elfstedentocht. Deze auto heb ik puur voor de show.’
Onlangs zijn de Catsen voor de 21ste keer in Hershey geweest. Op het enorme beursterrein met 9.000 stands en 3.000 auto’s liet Jan Cats zijn oog vallen op een Corvette uit 1984. Voor de handel want die ligt goed in de markt, denkt hij.
‘Ik kocht er een busje bij waar de onderdelen in konden en het hele spul ging zo de container in,’ zegt hij op de oldtimerbeurs in WTC Expo waar meerdere klassiekers van hem stonden zoals een Citeria uit 1948 die toen is geïntroduceerd op het circuit van Zandvoort. Er is er slechts één van gemaakt.
