LEEUWARDEN – Afgelopen voorjaar viel het sociale leven door corona grotendeels stil. Cafés en restaurants waren gesloten, sportscholen en sauna’s gingen dicht, clubs gingen op slot, theatervoorstellingen werden afgelast, optredens van bands en artiesten gecanceld. Wat deed dat met de mensen? Met name met de groep die graag een ander wil ontmoeten om niet alleen door het leven te hoeven gaan? Nog meer dan in het verleden koesteren ze hun hoop op relatiebemiddelingsbureaus. Gerrytsje Annema van Mens & Relatie heeft het er druk mee. Van de datingsites ondervindt ze gek genoeg niet veel concurrentie.
‘Je moet er gevoel voor hebben. Ieder z’n vak,’ zegt Gerrytsje over het hoge slagingspercentage van het bureau dat in 1984 in het Zuiden begon en nu over het hele land is gevestigd. Er schijnt in de bemiddelingsbranche kaf onder het koren te zijn; onbetrouwbare tussenpersonen die snel de commissie beuren en de zoekenden aan hun lot over laten. Mens & Relatie maakt er daarentegen werk van. Dat is af te lezen aan Gerrytsje: een frêle, blonde, oerdegelijke, goedlachse Friezin die haar werk heel serieus neemt. Samen met Geppy Visser is zij actief in de regio Friesland.
Is de relatiebemiddeling een typisch vrouwenberoep?
Gerrytsje: ‘Er is voor dit werk meer animo onder vrouwen dan onder mannen. Toch hebben wij ook enkele mannelijke collega’s. Zij zijn zeker zo geschikt. Je moet ondernemend zijn en persoonlijkheid hebben om dit werk te doen.’
Gerrytsje, moeder van drie volwassen kinderen, is van origine verpleegkundige. Ruim twintig jaar geleden gooide ze het over een andere boeg voor meer regelmaat in haar leven, mede door de drukke baan van haar man. In de Leeuwarder Courant stond een vacature van Mens & Relatie: consulent gezocht, 35+, integer, sociaal en in het bezit van een auto. Ze dacht: dit is net wat voor mij, deze baan moet ik hebben. Gerrytsje schreef een brief, zat op tweetal en na een gesprek werd ze aangenomen. Haar eerste intakegesprek was met een weduwnaar van 53. Gerrytsje vond een vrouw voor hem.
Hoe gaat de bemiddeling in zijn werk?
Gerrytsje: ‘Mensen melden zich aan via de website of telefonisch. Dan maken wij een afspraak en interviewen hen om een goed beeld van iemand te krijgen. Meestal komen wij bij de mensen thuis. Dat vinden ze heel spannend. Dat begrijp ik. Je moet wel durven om deze stap te zetten. Ze hebben zichzelf over die drempel heen geholpen omdat ze zich alleen voelen. Wij proberen het ontspannen te houden en mensen op hun gemak te stellen. Dan beginnen ze over zichzelf te vertellen. Vervolgens komt hun uitgebreide profiel in onze databank te staan. Zo kunnen wij op grond van onze kennis en ervaringen koppelingen leggen en proberen wij een match te maken. Verder is het aan de mensen om invulling te geven aan het kennismaken en afspreken. Het is maar net wie het initiatief neemt. Wij raden af om gesprekken via de telefoon te voeren. Ook direct vragen hoe iemand de toekomst of de relatie ziet is fout. Spreek eerst af in een rustige omgeving zodat je aandacht voor elkaar hebt, dus niet in een druk café gaan zitten. Maak daarna vervolgafspraken. Na één gesprek weet je eigenlijk nog niks. Wij blijven begeleiden als daar behoefte aan is en we staan klaar met adviezen.’
Wie melden zich aan?
Gerrytsje: ‘Alle leeftijden, van eind twintig tot dik over de tachtig. Het is geen eenduidig profiel dat zich aanmeldt. Uit alle sociale klassen komen ze bij ons, van mensen met een uitkering tot degenen met een mooie baan, van eenzame mensen tot mensen met een rijk sociaal leven.’
Waarom lukt het hen niet om een verhouding te krijgen?
Gerrytsje: ‘Een relatie aanknopen is zo eenvoudig nog niet. Veel ontmoetingen zijn vluchtig en de kans dat daaruit een relatie ontstaat is klein. Niet iedereen heeft zin in uitgaan en wie dat wel doet valt het nog niet mee om erachter te komen of je wel of niet een goed koppel vormt. Het uitgaan is in de loop van de jaren veranderd. Vroeger had je dansavonden die een soort stellenmarkt vormden. Al gauw was duidelijk wie er nog vrij was en door te dansen breek je het ijs en heb je meteen contact. Het voordeel van een relatiebemiddelingsbureau is dat je een bestand hebt van mensen die serieus op zoek zijn naar een relatie. Onze ingeschrevenen zijn gemotiveerd en wij weten welk vlees we in de kuip hebben.’
Een datingsite kan wel zo efficiënt en effectief zijn, toch?
Gerrytsje: ‘Datingsites appelleren aan oprispingen. Mensen swipen door de foto’s op zoek naar een ontmoeting of een avontuurtje. Het is snel scoren, vluchtig contact dat snel over gaat. In de praktijk valt het dikwijls tegen dat daaruit een duurzame relatie wordt opgebouwd. Bovendien zijn er genoeg vrouwen die via zo’n site een nare ervaring hebben beleefd. Veel van onze inschrijvers zijn flauw van dergelijke sites, zijn er klaar mee. Wij ondervinden geen concurrentie van de datingsites, integendeel zou ik willen zeggen. Het levert ons juist meer aanmeldingen.’
Zijn het geen sneue figuren die zich aanmelden?
‘Het zijn mensen zoals jij en ik!’
In de praktijk blijken hoogopgeleide dames niet eenvoudig te matchen, zo valt in ervaringsverslagen te lezen. De vrouwen die het goed voor elkaar hebben, die een carrière hebben opgebouwd en die goed bij kas zitten. Zij hebben nogal wat noten op de zang. Vrouwen die al gauw zeggen: ik wil dit en ik zie dat zo. Vrouwen die vallen over futiliteiten, die de schoonheid van imperfectie niet zien, die zich irriteren aan een niet goed zittend overhemd.
Hoe pak je dat aan?
Gerrytsje: ‘Ik druk ze op het hart gewoon te doen en aardig voor elkaar te zijn. Maak er geen competitie van en probeer in een prettig gesprek te ontdekken of je op dezelfde golflengte zit, want in grote lijnen zal je herkenning moeten vinden. Ik tracht zo’n kennismaking in goede banen te leiden en het mooist is als het lukt, dat er een bestendige relatie ontstaat.’
Word je weleens uitgenodigd voor een trouwerij?
Gerrytsje: ‘Soms gebeurt dat. In 2014 had ik een man van 42 wiens vrouw was verongelukt. De politie kwam aan de deur en bracht het slechte nieuws. Hij had twee kleine dochters en ik had een fijn gesprek met hem. Hij zei: ik moet verder, wil niet alleen blijven. Via ons raakte hij in contact met een vrouw zonder kinderen die nog nooit een relatie had gehad en die had aangegeven: een leuke weduwnaar met kleine kinderen zou ik heel leuk vinden. Drie jaar later zijn ze getrouwd. Dat was prachtig en heel bijzonder, zó ontroerend.’
Heeft corona invloed op de bemiddeling?
Gerrytsje: ‘Er is wel veel behoefte aan contact, merken wij. Wij hebben in de achterliggende periode nog meer matches dan gewoonlijk gemaakt. Natuurlijk is er in het begin extra voorzichtigheid en werd er afgesproken op de zeedijk of in het bos.’
Hoe weten jullie dat de vonk bij een stel is overgeslagen?
Gerrytsje: ‘Dat laat men ons weten. Wij monitoren het contact een poosje. Na zes weken sturen wij een mail met de vraag hoe de vlag erbij hangt. Meestal voelen wij aan wanneer het wat wordt.’
Hoe ben je zelf aan een man gekomen?
Gerrytsje: ‘Ik heb mijn man Jan Annema op een natuurlijke manier ontmoet, haha! In de Sneker Pan zat een jongen mij constant aan te kijken en aan de bar in De Twee Gemeenten gebeurde dat weer, dezelfde jongen. Zo is het gekomen. Ik was 21, hij 26.’
Hoe staat de vrijgezellenmarkt ervoor?
Gerrytsje: ‘De markt wordt door de individualisering, de zelfstandigheid van vrouwen en de vluchtigheid van contacten alleen maar groter de komende jaren. Er zijn veel singles die heel gelukkig lijken, maar er is vaak grootspraak. Achter de faVade van het gespeelde zelfvertrouwen schuilt kwetsbaarheid en eenzaamheid. Vragen knagen aan hen: ben ik de moeite waard, wil iemand mij hebben? De mens is een sociaal dier. Diep in je hart wil je bij iemand horen. Niemand wil alleen zijn.’
