‘Een auto die bij ons past: rondbuikig en dorstig’
SINT NICOLAASGA – De gebroeders Wuite, wie kent ze niet? Al tientallen jaren schuimen ze de dorpen af op zoek naar vertier. Waar zij verschijnen daar gaat het bier in het rond. Ze vallen op door hun grote lijven en hun dikke baarden. Ze zien er imponerend uit maar ze doen geen vlieg kwaad. Het zijn echte goeierds. Waar ze ook bekend van zijn is hun autovloot. Met name in hun Ford-F1 pick-up van 1950 komen ze goed tot hun recht. Soms gaat zus Jetske mee op de driezitsvoorbank. Lekker in de weekenden een eindje toeren.
‘Wij zijn mooiweerrijders, al maken we ook wel eens een tripje.’
Naast alle klassiekers die ze al hadden ontbrak er nog een wagen: een truck. Die past bij hun leven en die hoort op het platteland. Het mocht natuurlijk geen gewone pick-up zijn.
Op een autobeurs kregen ze een tip en die bracht de broers in Oldemarkt. Een leraar daar had een nieuw huis gebouwd en kon wel wat centen gebruiken. Zo zijn ze eraan gekomen.
Wouter: ‘Er moest veel aan gebeuren. Het plaatwerk zag er redelijk goed uit, maar een aantal onderdelen was aan reparatie of vervanging toe. De versnellingsbak is gereviseerd, het hele stroomsysteem voor starten, verwarming en ruitenwissers is omgebouwd van 6 naar 12 volt door een andere dynamo met meer ampères te plaatsen, 70 in plaats van 35, de ontsteking is elektronisch gemaakt, tandwielen zijn vernieuwd, de koppelingsplaat is nieuw en er is een nieuwe hardhouten vloer in de bak gekomen. De vloer was zo hard dat de boor ervan rookte. We hebben alles zelf gedaan. Piet Jaarsma in Hartwerd leverde de onderdelen. Het heeft wel wat gekost.’
Deze in Amerika gebouwde pick-up was een icoon in de Midwest, zeg maar het Amerika tussen de coasts aan de Atlantic en de Pacific, het gebied waar de happy few overheen vliegt en waar Trump zijn aanhang heeft.
‘Het mooie met dit model was’, verhaalt Wouter, ‘dat je kon kiezen tussen twee versies: met stuurversnelling of pook, met één of twee ruitenwissers, met één of twee zonnekleppen, met zes of acht cilinders, wel of geen kachel. Verschillen van niks maar ze bepaalden wel of je wel of niet iets luxer wilde rijden. Wat ook typisch is, is dat de hemel en de achterwand van zwart leer zijn.’
Hun Ford is de mooiste van alle Amerikaanse trucks ever, vinden de mannen.
Wouter: ‘Voor de motor doet men een moord. De beste om om te bouwen en op te voeren. Ze worden dan ook ingezet als ‘hot rots’, als racemonsters. Het derde aspect dat ongeëvenaard aan deze auto is het geluid, alsof twee motoren tegen elkaar zijn gebouwd.
Waar is jullie liefde voor auto’s ontstaan?
Wouter: ‘Onze Heit was chauffeur. Eerst op de taxi bij Johannes Bouwhuis, later op de melkauto van Hollandia, de tankauto van Piet Yntema, voor Hein Herder aan de Scheen, bij het transportbedrijf van Wytse Koopmans en hij reed stro en bieten voor Max Brinksma. We hadden het thuis altijd over auto’s. Privé reed Heit een Fairlane, een prachtige Amerikaanse slee. Heit was gek van Ford en dat heeft hij overgedragen op ons.’
Iemand die ook van Amerikanen houdt is Barry Hay, de zanger van Golden Earring en de grootste rockster van Nederland. De Wuite’s zijn goede bekenden van hem. Ze sloegen geen concert van hun favoriete band over.
Hein: ‘We hadden geluk dat Jan Bruinsma, de Jouster tapijtboer, Golden Earring heel vaak naar Herema State in Joure haalde. Het laatste concert van de band in Friesland was trouwens in onze woonplaats Sint Nyk. Hein werd toen 50 jaar.’
Zijn er overeenkomsten tussen de pick-up en de bezitters?
Hein, met een bulderende lach: ‘Deze auto past bij ons, rondbuikig en dorstig.’
