FOLSGARE – Er is een trek van de stad naar het dorp. Maar je hoeft niet beslist een Randstedeling te zijn die naar Friesland gaat, om die trend te illustreren. In eigen provincie kan dat ook. Neem Mark Toren en zijn vrouw Hanneke Tromp. Zij verhuisden in 2019 van Sneek naar Folsgare een paar kilometer verderop. Het plattelandsleven heeft hen altijd al getrokken. Mark is opgegroeid in Oudega (Wymbritseradeel) en Hanneke in Offingawier.
Niet dat zij het in Sneek niet naar de zin hadden. Beslist niet. Ze woonden er in een van de statige herenhuizen aan de Dr. Boumaweg, schuin tegenover het station. Een woning waar ze relatief voordelig aan kwamen. Mark knapte het zelf op. Hij heeft een schildersbedrijf (De Schakel) en twee rechterhanden. Als vrouw hoef je niet in paniek te raken als een man als hij thuis aan het klussen slaat.
Ze woonden er vijf jaar. Toen er een baby op komst was werden er woonplannen gesmeed.
Mark: ‘Wij wilden ons kind graag laten opgroeien in een dorp, net als wij. Daar kwam bij dat ik de zaak graag aan huis wilde hebben. In Sneek was daar geen ruimte voor. Wij gingen ons oriënteren op wat er te koop stond. We hadden mogelijkheden want het huis in Sneek hebben we goed kunnen verkopen. Aanvankelijk dachten we aan een boerderij, maar er kwam niks geschikts voorbij. Tot we in Folsgare dit huis met een mooie schuur zagen. Er was een begin gemaakt met een verbouwing en het zag er niet uit. Het erf was heel rommelig en er moest nog veel aan het huis worden gedaan. Maar we zagen de potentie en we hebben het gekocht. Hoewel we nog wel even flink aan het onderhandelen waren vielen we ons geen buil aan het bedrag. Voor hetzelfde geld kom je in Sneek niet verder dan een twee-onder-één kap. Sneek is een dure stad.’
Met de buren hebben ze het ook getroffen want sterke man Wout Zijlstra woont naast hen.
Nu zijn ze verliefd op deze stek: ‘Heerlijk, die rust en dat weidse uitzicht. We zien ’s morgens de reeën in de weilanden lopen.’
Het zicht reikt tot het kerktorentje van Oosthem in de verte. Nee, Mark en Hanneke willen hier voorlopig niet meer vandaan.
‘Het huis heeft een andere dimensie gekregen nu ons zoontje er is. De kleine man groeit hier op, het is zijn thuis,’ zegt Hanneke.
Inmiddels is Jens gek van trekkers, die in dit agrarisch gebied de hele dag voorbijrijden. Op het grote afgesloten erf met twee terrassen heeft hij alle ruimte om te spelen.
Folsgare heeft sinds 2020 geen school meer. De dichtstbijzijnde staat in Nijland, twee kilometer verder richting Bolsward. Maar wat zijn nou afstanden, ervaart Hanneke, die met Jens graag op de fiets zit.
‘Wij wonen vijf kilometer van Sneek. In de gemiddelde buitenwijk zit je ook vijf kilometer van de stad.’
Het verdwijnen van de school is jammer maar Folsgare is nog een vitaal dorp met 325 inwoners, die goed met elkaar samenleven. Er staat een dorpshuis waar volop activiteiten worden gehouden. Mark is een van de sponsors en onderhoudt het gebouw. Om het jaar is er een dorpsfeest en er is een kaatsveld waar dikwijls een balletje wordt opgeslagen.
De woning van Mark en Hanneke is ook nog eens duurzaam. Op het verscholen platte dak liggen 12 hoog rendement zonnepanelen die vanwege het blauwe aluminium opvallen maar die hier aan het zicht onttrokken zijn. De panelen leveren genoeg energie op om in het eigen verbruik te voorzien. Vloerverwarming zorgt voor behaaglijkheid, al vinden Mark en Hanneke de plavuizen niet mooi en ook niet ideaal.
Mark: ‘We zijn boven klaar en beneden ronden we dit jaar af. We leggen een pvc-parketvloer die niet alleen mooier oogt en meer sfeer geeft, maar ook geluiddempend is. Verder komt er een nieuwe keuken en veranderen we nog iets aan de entree. Een bevriende interieurstylist gaat ons daarbij helpen.’
Je proeft het geluk van het jonge gezin in dit huis.
‘Als we ooit nog eens verhuizen dan is het naar een boerderijtje in een straal van tien kilometer rond Sneek,’ zegt Mark.
Hanneke: ‘Je mag blijven dromen.’
