BEETSTERZWAAG – Manege Onder de Linde in Beetsterzwaag verzorgt dagelijks therapeutisch en recreatief paardrijden voor mensen met een beperking. Dat doen zij met ruim 60 vrijwilligers en enkele vaste medewerkers. Commissaris Arno Brok, zelf ook liefhebber van de paardensport, was onder de indruk van de professionaliteit van de organisatie en het aanbod.
Zo’n 240 ruiters rijden bij de manege, waarvan 170 een enkelvoudige of meervoudige beperking hebben. Het dagelijks reilen en zeilen, van verzorging tot het rijden, wordt door enkele vaste medewerkers en ruim 60 vrijwilligers verzorgd. Ook biedt Onder de Linde dagbesteding.
Op deze schaal en op deze wijze uniek in Nederland.
De commissaris werd in de manege welkom geheten door bestuursvoorzitter Simon van der Let, de twee bestuursleden Werner Olivier en Gerard Tooten en bedrijfsleider Trea Arkema. In de kantine van de manege maakte hij kennis met medewerkers, vrijwilligers en een aantal ruiters, waaronder Marlijn. Marlijn is rolstoelgebonden. Ze rijdt al 18 jaar bij Onder de Linde en werkt ook mee op de manege. ‘Ik veeg de stallen schoon, ruim op en help met het schoonmaken van de kantine.’ Om de stallen schoon te vegen, wordt er een bezem onder haar voetenplankje van de rolstoel bevestigd.
Een van de uitgangspunten bij Onder de Linde is integratie. Ruiters zijn ruiters, met of zonder beperking, en ze rijden dan ook samen. Trea leidt de commissaris rond in de stallen en de bak, waar onder andere de opstapplaats met tillift wordt getoond. Hiermee kunnen ruiters op de rug van het paard worden getild; met de aangepaste zadels kunnen ruiters met een beperking zelfstandig zitten.
Trea noemt een aantal redenen waarom ruiters baat hebben bij paardrijden: ‘Vooruitgang van het lichaam, hand-oog-coördinatie verbeteren, spieren trainen die bijvoorbeeld in een rolstoel niet worden gebruikt.’
Vereende krachten
De Stichting Manege Onder de Linde bestaat sinds 1988, maar al in de jaren ‘60 werd vanuit de revalidatie- en zorgmedewerkers van Huize Lyndensteyn het paardrijden op therapeutische basis ingezet voor mensen met een beperking. Eind jaren ‘80 werden de vergoedingen daarvoor plots stopgezet. Met vereende krachten is daarna de stichting opgericht en zijn de activiteiten van de manege voortgezet. Met behulp van sponsoren, donoren en vrijwilligers die daarin een cruciale rol spelen.
Ruiter Henk Pander legde het therapeutisch nut uit. Henk is spastisch en erg gebaat bij het paardrijden.
‘Ik ben in 1983 begonnen met paardrijden bij deze manege. Die hoorde toen nog bij de school hier. Ik had een revalidatiearts die zei: Vanwege jouw spasmen denk ik dat het verstandig is dat jij paardrijdt, dan gebruik je één keer per week al je spieren. Ik heb een hoop meegemaakt, maar dat besluit van die arts is voor mij levensbepalend geweest. Daardoor beweeg ik nog. Met spasmen gaan je spieren steeds verder vastzitten, door het paardrijden blijf ik ze gebruiken. Ik ben 44 en ik loop nog steeds en dat dank ik aan het paardrijden.’ Henk zegt dat hij verder geen andere therapieën volgt.
Commissaris Brok vroeg naar de toegankelijkheid. Want hoe zit het met mensen die het niet kunnen betalen?
‘Er zijn fondsen waaronder het jeugdsportfonds, die gelden beschikbaar stellen,’ vertelde Trea.
Brok: ‘Ik wist dat de manege er was en waar zij zich voor inzetten. Ik was hier echter nog nooit geweest, maar wat ik vandaag zag, zo professioneel en schoon, dat overtrof mijn toch al hoge verwachting.’
Onlangs heeft Manege Onder de Linde een nieuwe website gelanceerd, gesponsord door het Heerenveense bedrijf Van der Let & Partners: www.manegeonderdelinde.nl
