HEERENVEEN – De Verkiezing Friese Ondernemer van het Jaar 2021 is gewonnen door Pieter Kooi van beveiligingsbedrijf Kooi Security in Drachten. Dit bedrijf, gehuisvest in het voormalige pand van De Nederlandsche Bank, bewaakt vanuit een centrale bouwplaatsen, panden, bedrijfscomplexen en industrieterreinen op afstand. Kooi deed drie jaar geleden ook mee maar drong toen niet door tot de finale. Andere finalisten waren Fibre-Max uit Joure (producent van lichtgewicht aramidekabels die de hele wereld overgaan) en conservenfabriek Machandel in Haulerwijk. Juryvoorzitter Sander de Rouwe motiveerde de uitslag in de spijkerharde finale: ‘Kooi is de beste allrounder.’ In tegenstelling tot 2020 was er weer publiek bij het grote, door PlusNauta georganiseerde live-evenement.
Pieter Kooi startte zijn bedrijf in 2010, op zijn 26ste. Vanaf het begin liep het als een speer. Er werken nu 160 mensen. Voor hem zelf is een nieuwe periode aangebroken. Pieter wil zich de komende jaren vol inzetten op innovatie en ontwikkeling. In operationele zin heeft hij plaatsgemaakt maakt voor ceo Peter Schollmann(56). Hij was negen jaar directeur van Securitas, een van de grootste beveiligingsbedrijven van Nederland. Zijn opdracht is de omzet van Kooi te verdubbelen naar 50 miljoen euro.
Tot zijn 19de werkte Pieter mee op de ouderlijke boerderij in Oudega (Smallingerland): ‘Mijn ouders waren de negende generatie van de familie die boer was, altijd ergens in Friesland. We gaan terug tot 17nogwat, en altijd met koeien. Het was een idyllische jeugd, polsstokspringen en met de trekker rijden, maar wel hard werken. Wij ging vroeger nooit met vakantie, mijn ouders vonden het moeilijk om het bedrijf los te laten. Dat is een les die ik heb meegenomen, want ik moet nu soms ook onderdelen van mijn bedrijf loslaten, en ik wil dat wél kunnen doen, wél geloof en vertrouwen aan anderen geven. Die mogen dan ook fouten maken. Toen ik 15 was, heb ik gezegd dat ik de boerderij niet wilde overnemen. Uiteindelijk heeft de gemeente de grond gekocht. Het boeren word je in Nederland ook niet makkelijk gemaakt en dat merkte ik 20 jaar geleden al.’
Wat hij wilde worden wist ‘ie niet: ‘Ik deed mavo en ben naar de havo gegaan. Op de havo hadden ze niet zoveel vertrouwen in mij en dat heeft wel iets losgemaakt. Ik had op de mavo nooit een boek opengedaan en in het eerste jaar op de havo had ik iets van zeven onvoldoendes. Ik hoor mijn klasselerares nog zeggen: “Pieter, jij gaat het toch niet halen.” Toen dacht ik, hoezo, ik ga het niet halen? Ik zal jullie eens wat laten zien! Er kwam doorzettingsvermogen in me los. Ik heb de havo afgemaakt met twee onvoldoendes en ben naar het hbo gegaan, small business. Dat is een opleiding voor ondernemers en daar voelde ik me als een vis in het water. Ik wilde graag een eigen bedrijf, maar wist niet waarin. Toen ben ik op mijn 19de op stage naar het buitenland gegaan, dat was in mijn tweede jaar en ik greep die kans met beide handen aan. Ik kon naar Duitsland en ik was nog nooit in het buitenland geweest. Ik heb daar anderhalf jaar gezeten, op een Landal Green Park bij Trier, waar ik in de parkwinkel werkte. Ik heb daar een heerlijke tijd gehad. Mensen zijn altijd vrolijk en positief als ze met vakantie zijn. Maar toen ik na mijn studie bij Océ ging werken om kopieermachines te verkopen in het Noorden, en op mijn 23ste een echte baan had en een huis kocht, kwam ik met business to business in aanraking en dat vond ik nog mooier.’
Op vakantie in Zuid-Frankrijk besloot hij de stap naar het ondernemerschap te wagen: ‘Ik zag dat er op bouwterreinen elke avond en elk weekend, als de mensen van de bouw afgingen, een manbewaker het terrein opkwam en die ging de beveiliging doen. Dat was heel duur, maar ja, er was geen alternatief. Toen dacht ik weer: hoezo? Hoezo is er geen alternatief? Dat moet toch anders kunnen?’
Zijn businessplan van camerabewaking kon op een bierviltje en de eerste 50.000 euro leende hij van zijn vader. Dat was in 2010, het laatste jaar dat hij de boerderij had. Voor de camera had hij een kast nodig en bij Schaaf in Leeuwarden had hij een meldkamer. Zo is het begonnen. Bij alarm ging een sirene af met een spraakbericht: “Attentie, attentie. U heeft een terrein betreden dat beveiligd wordt met camerabewaking door Kooi. Verlaat het terrein onmiddellijk voor uw eigen veiligheid.” Het bandje werd op indringende toon ingesproken.
‘We moesten die tekst ook in andere talen doen, dus ook in het Italiaans. Maar dat kostte voor die ene zin 350 euro! Dat gingen we dus niet doen. Toen zijn we naar de lokale pizzeria in Drachten gegaan om het daar te laten inspreken. Als tegenprestatie zouden we daar komen eten met het hele team. Dat kostte uiteindelijk dus 450 euro,’ lacht Pieter.
Hij belde bedrijven af of ze belangstelling hadden: ‘Mijn eerste klant was een grote windmolenbouwer. Die had een project in Zeeland, en zei, kom maar langs. Dat is ongelooflijk belangrijk geweest voor mijn bedrijf, want zo kreeg ik de kans om mijn concept te laten zien. Ik had één Unit For Observation, een UFO. Die heb ik hem gratis aangeboden omdat we het allebei nog moesten leren. De tweede nacht dat onze UFO er stond, was er een inbraak. Dat kwam goed uit! Het werkte en die mensen vroegen om nog vier units. Ik heb geluk gehad dat mensen me de kans hebben gegeven om te laten zien wat ik kan. Ik werkte zeven dag in de week, om het systeem in de lucht te houden, je moet je leveranciers opschalen, productie doen, maar ook de rekeningen sturen aan je klanten. Ik zie me nog zitten op zaterdagochtend, om al die bedragen goed te krijgen in Excel.’
Hij leerde dat je niet alles zelf kunt en zeker niet moet doen: ‘Ik had een compagnon, maar dat ging niet goed. De eerste collega die ik aannam, was een technische jongen die dat beter kon dan ik. Al in de zomer van 2011 zijn we de units zelf gaan maken. Daarna kwamen er steeds meer mensen bij. Zo bouwden we het bedrijf langzaam uit. De eerste jaren was pionieren. In 2015 heb ik mijn vader terugbetaald en tussen 2013 tot 2016 bouwde ik steeds meer aan een echt bedrijf met een eigen meldkamer en eigen mensen die 24 uur beschikbaar waren.
Camerabeveiliging stond nog in de kinderschoenen: ‘In het begin moest ik mensen echt uitleggen wat camerabewaking was, dat bestond helemaal niet. We hebben kantoren geopend in Drachten en in Duitsland, daar waren we een tijd zelfs de enige! In 2016 merkte ik dat de markt steeds harder ging. Wat ik deed, sloeg aan, de markt begon ons in te halen. Ik heb me gerealiseerd dat ik heel snel heel hard zou moeten groeien.’
De resultaten waren prachtig en Kooi zag dat er internationaal kansen lagen. Hij had geld nodig om te groeien maar financiering door banken was lastig.
Hij zocht een investeerder maar wilde wel zeggenschap houden: ‘Ik moest onderkennen dat je het op een gegeven moment niet meer alleen kunt. Er lag veel druk op mij. Ik heb echt met tranen in mijn ogen bij de notaris gezeten. Maar het pakte goed uit. Investeerder Bencis heeft 60 procent van de aandelen overgenomen, ik heb er dus nog 40. We zijn doorgegroeid; we hebben regiokantoren in 7 landen.’
Innoveren is zijn passie. De nieuwste bewakingstechniek is broeidetectie: ‘Een thermische camera detecteert broei, wat een groot probleem voor afvalverwerkers is. Al die batterijtjes kunnen voor brand zorgen en wij hebben software ontwikkeld die dat snel merkt.’
