LEEUWARDEN – Bezoekers kunnen lezen dat zij voor de westelijke ingang van Parkeergarage Zaailand aan het Wilhelminaplein staan. Maar hoe zit dat nu met die beide namen? Op een etalageruit staat uitgelegd hoe de namen Zaailand en Wilhelminaplein zijn ontstaan.
De discussie over de naam van het plein, ook wel de huiskamer van Fryslân genoemd, is een bekende onder de Leeuwarder inwoners. Raadsleden Sikko Klaver en Eline de Koning vroegen daarom aan de commissie naamgeving van de gemeente of deze discussie beslecht kon worden door het plein officieel tot Zaailand te benoemen.
Dat heeft te grote gevolgen voor bijvoorbeeld bewoners aan het plein, aangezien dan alle huisadressen veranderd moeten worden. Wethouder Hein de Haan beloofde als voorzitter van de commissie dat er een goede uitleg over de naamgeving van het plein zou komen.
Zaailand
Het Zaailand is bij de verbetering van de stedelijke verdedigingswerken van 1621-1623 binnen de wallen gebracht. Voordien was deze Soyertzfinne (1522) het enige stuk bouwland bij de stad. In 1511 duikt in de archieven voor het eerst de aanduiding Seedlant op en in 1645 wordt voor het eerst gesproken van ’t Saylandt. Het bleef tot 1846-’50 door de Oude Gracht (Herengracht) gescheiden van het Ruiterskwartier. Na het dempen van die gracht kreeg de straat ten zuiden ervan officieel de naam Zaailand.
Wilhelminaplein
De pleinvormige ruimte die was ontstaan en in 1851 met klinkers was bevloerd, werd in 1894 Wilhelminaplein gedoopt. Een bezoek aan Leeuwarden van de jonge koningin Wilhelmina twee jaar eerder vormde de aanleiding. De naam Wilhelminaplein raakte echter nooit ingeburgerd: de meeste Leeuwarders noemen straat en plein samen Zaailand.
Al in de negentiende eeuw werd het plein vooral gebruikt ten behoeve van markten en evenementen. Er staan twee iconische gebouwen: het Paleis van Justitie uit 1850 door architect Thomas Romein en het Fries Museum uit 2012 door architect Hubert-Jan Henket.
