UITWELLINGERGA – Zeilen zit Jelly Tuinstra (62) en Joop Feenstra (67) in het bloed. Toch lieten zij hun nieuwe zeilschip, dat zij in Frankrijk kochten, door Angela Brandsma (47) naar Nederland varen. Zij is een zeer ervaren zeezeiler. Geboren en getogen in Sneek begon ze in ‘de kleine bootjes’ op het Sneekermeer. De dochter van George en Sophia Brandsma werd met zus Marloes in 1997 wereldkampioen in de Vaurien-vrouwenklasse en nogmaals in 2018 met een Spaanse bemanning. Nu vaart ze zoals ze het zelf noemt ‘boten van A naar B’.
Niet op een kabbelend meer, maar over zeeën en oceanen.
Zeilen en varen op zee is geen sinecure. Het is namelijk niet zo dat je op zee altijd het ruime sop hebt.
‘De route vanaf de Canarische eilanden naar de Noordzee is nooit rustig, het is net een snelweg. En een grote coastliner is sneller dan je denkt, al gauw zo’n 25 knopen. Ze zijn zomaar bij je. Daar komt bij dat de Golf van Biskaje een gevaarlijke, verraderlijke zee is. Je moet het gevaar niet opzoeken. Het is gewoon verstandig om een ervaren skipper aan boord te nemen,’ zegt Joop.
Hij en Jelly kochten in de Franse havenplaats La Rochelle een Jeanneau Sun Odyssey 379, een mooi zeiljacht van 11 meter dat 1.10 steekt. Een boot met een kielmidzwaard en twee roeren. Met dit schip kan het avontuurlijke stel behalve goed varen ook droogvallen op het Wad: ‘Wij zijn echte genieters op het water.’
Ze kochten de Jeanneau omdat boten in het buitenland voordeliger zijn dan in Nederland. Zeker in de huidige overspannen botenmarkt.
Er komt nogal wat kijken bij varen op zee.
Joop: ‘Je moet weerkundig onderlegd zijn. Hoe ontwikkelen depressies zich? Dat moet je weten. Navigeren is een kunst die je moet verstaan. Je kunt niet altijd op satellietcommunicatie vertrouwen. Je moet ook handmatig op een kompas kunnen varen. Verder moet je alles van een schip weten, van de uitrusting tot de techniek. Op het gebied van veiligheid mag je niets aan het toeval overlaten. Als je een gat in je romp vaart moet je weten wat je moet doen.’
De oversteek van La Rochelle naar Friesland was een leerzame ervaring.
Jelly: ‘Angela is zo door de wol geverfd dat ze nergens bang voor is, ook niet bij windkracht 11 op de Atlantische Oceaan. Haar zeilschip heet niet voor niets No Fear. Joop en ik waren een week in opleiding. Wij zijn ondanks onze zeilervaring niet zo eigenwijs van ‘dat doen we wel even’.’
Al bij Angela’s entree aan boord merkten Jelly en Joop dat goed voorbereiden in de kleinste dingen zit: het hele schip werd heringericht.
Jelly: ‘Het eerste wat ze deed was in de keukenkastjes kijken. Borden waren niet nodig. Je eet aan boord uit kommen. Alle belangrijke spullen deed ze in één tas voor het geval dat we abrupt het schip moesten verlaten. Verder werd van begin af een logboek bijgehouden en de wacht ingedeeld.’
Angela liet zoveel mogelijk aan hen over.
‘Vaak zette ze zelf de koffie en kookte ze het eten, zodat wij als onervaren zeezeilers meer tijd hadden om te leren van haar. Topmaaltijden waren het!’ klinkt het uit de mond van Jelly, die nog bruist van de levenslust. Ze verhuurt zomerdag haar huis en woont met Joop dan zelf op hun schip.
Het grotere water lonkt: ‘Ik mag heel graag zeilen in mijn Dertigkwadraat maar om altijd door dezelfde slootjes en over dezelfde meren te varen is me te saai.’
Afgelopen jaar zeilden ze in eigen land om het schip goed te leren kennen. Dit jaar wordt koers gezet richting Oostzee en Scandinavië.
Angela heeft genoeg werk aan de winkel: ‘Nu we door corona steeds meer locatie-onafhankelijk werken, zet de trend van leven als digitale nomade stevig door. Velen kunnen met de laptop hun brood verdienen.’
Ze houdt kantoor op Palma de Mallorca. Een gezin heeft ze tot haar spijt niet: ‘Toen ik die prins op het witte paard maar niet tegenkwam, besloot ik het donortraject in te gaan. Mijn zoontje George overleed een maand na zijn geboorte aan de gevolgen van complicaties naar aanleiding van zijn transpositie van de grote vaten. In november zou hij zes jaar zijn geworden. Ik heb daarna nog 2,5 jaar geprobeerd om Georges’ grote broer te maken en toen dat niet lukte was ik er wel klaar voor om mezelf tegen een boom aan te rijden. Ik vond er niks meer aan zo. Maar dat kon ik niet maken. Niet voor George, die knokte ook voor zijn leven, niet voor mijn neefjes en nichtjes of mijn ouders, die ik dan hetzelfde zou aandoen als wat ik doormaakte. Ik ging denken: wat vind ik nog wel leuk? Dat is uiteindelijk angelasails.com geworden.’
Angela koos voor het vrije leven: ‘Ik ben eerst meegegaan als bemanningslid en stak de Atlantische oceaan over om te kijken hoe het was. Vanuit daar is het balletje gaan rollen. Ik heb dik twee jaar de nodige opleidingen gedaan. Ik ben nu Yachtmaster Ocean. En ik moest ook de nodige veiligheidstrainingen zoals EHBO volgen, want als er midden op de oceaan iets gebeurt, kan niemand je helpen. Ik vaar nooit alleen. Meestal heb ik twee bemanningsleden mee, zeker als ik meer dan vier dagen onderweg ben. Soms wil de eigenaar mee om ervan te leren.’
Elke keer dat ze aan wal is voelt dat raar: ‘Als ik dan onder de douche sta, lijkt deze te bewegen. Maar dat gaat snel over. En ik moet dan wennen aan doorslapen. Op zee ben je altijd onderdeel van een wachtsysteem, dan is het bijvoorbeeld drie uur op, zes uur af. Soms duurt het een week voor ik een nachtritme te pakken heb.’
Op zee leef je één met de natuur, ervaart Angela. ‘Je ziet dolfijnen, walvissen. Er is geen lichtvervuiling, dus je ziet alle sterren heel helder. Ik heb een satelliettelefoon maar op zee is geen social media. Iedere keer denk ik: als ik op land ben, ga ik minder op mijn telefoon leven. Maar ik krijg mijn opdrachten online binnen, dus die afspraak met mezelf kom ik nooit na. Op zee ben ik uit de hectiek van wat normale mensen doen. Daar was ik ook nooit geschikt voor. Al had ik honderd keer liever een gezinnetje gehad. Maar dit is mijn plan B en het voelt goed. Ik kan er helemaal van genieten en het is het beste wat ik voor mezelf kon doen.’
Joop en Jelly kunnen het inhuren van een ervaren schipper iedereen die een boot in het buitenland koopt aanbevelen: ‘Het is een prachtige zeilvakantie waar je veel van opsteekt.’
