HEERENVEEN – Andries Noppert is al 28 jaar en pas nu breekt hij echt door. Tot dit jaar was hij nog nooit eerste doelman. Na de winterstop greep hij bij Go Ahead Eagles zijn kans. Hij deed het heel goed en dat leverde hem een transfer op naar Heerenveen, waar hij is geboren. En zie, nu al wordt gesproken van Oranje. Als Louis van Gaal met het Nederlands elftal hoge ogen wil gooien op het WK in Qatar doet hij er verstandig aan Andries mee te namen.
Nederland heeft geen keepers meer, verzuchtte Johan Derksen meer dan eens. Wekelijks slaat hij de handen voor ogen als de vaderlandse doelmannen hopeloos stuntelen. In zijn tijd had elke Nederlandse profclub een goede keeper. Pim Doesburg (Sparta/PSV), Jan Jongbloed (DWS/Roda JC), Ton Thie (ADO), Tonny van Leeuwen (GVAV), Nico van Zoghel (Go Ahead), Azing Griever (Heerenveen), Eddy Treytel(Feyenoord/AZ), Piet Schrijvers (FC Twente/Ajax) en de beste van allemaal Jan van Beveren (PSV/Sparta); alle clubs hadden een topkeeper die jarenlang onder de lat stond bij hun club.
Tegenwoordig zijn ze dun gezaaid, keepers waarop je kunt vertrouwen, die punten voor je pakken. Een van de uitzonderingen vorig seizoen was Andries Noppert van Go Ahead Eagles. Nota bene een echte Fries. Hij zat in de jeugdopleiding van Heerenveen. Een lange slungel van over de twee meter (2.03) met een uitstraling van: wat zou jij?, kom maar op. Een echte nuchtere Fries met een ouwerwetse, karakteristieke kop. Niet van zijn stuk te brengen. Geen verkeerde eigenschap voor een keeper.
Trainen op zondagmorgen
Ik zag Andries eens in de zaal trainen op een zondagmorgen onder leiding van ecocoach Tjalling van den Berg. Het zal een jaar of acht, negen geleden zijn. Let op hem, zei Tjalling tegen mij, terwijl skûtsjeschipper Gerhard Pietersma op een skippybal zat rond te huppen. Het is altijd een bont gezelschap dat onder leiding van Tjalling werkt aan spieren, uithouding en mentale weerbaarheid.
‘Hij traint hier op eigen verzoek. Het is een geweldige kerel,’ zei Tjalling.
Dan heeft Heerenveen weer eens een keeper uit de eigen kweek, dacht ik.
Maar wie er ook onder de lat kwam te staan, geen Andries Noppert. Hij speelde geen minuut in het eerste en verkaste met stille trom naar NAC Breda waar hij nauwelijks aan de bak kwam. Dat was ook zo in Italië bij Foggia, zijn volgende club. Terug in Nederland verdween hij bij FC Dordrecht in de anonimiteit. Tot halverwege dit seizoen. Als vervanger van de naar Zweden vertrokken Warner Hahn (ex-Heerenveen) ontwikkelde hij zich bij Go Ahead in no time tot een van de beste keepers van het land. Op zijn 28ste. Hij is een laatbloeier. In Deventer is de pezige doelman met de Frankensteinlook door zijn no-nonsense uitstraling een cultheld. Andries wordt op handen gedragen. Hij is een van de factoren waarom de promovendus zo hoog staat in de Eredivisie.
Mee met Kees van Wonderen
Waar ligt zijn toekomst, was eind seizoen ’21-‘22 de grote vraag. Heerenveen en Cambuur konden hem goed gebruiken. Heerenveen verspeelde onnodig punten door de keepers Xavier Mous en Erwin Mulder en Cambuur was defensief kwetsbaar. Collega’s Sonny Stevens en Pieter Bos hebben niet voor rust en zekerheid kunnen zorgen. Vandaar dat Cambuur hengelde naar Noppert, terwijl Heerenveen de grote fout door hem zomaar te laten vertrekken, goed kon maken. Het werd Heerenveen. Dat lag ook voor de hand omdat Nopperts trainer bij Go Ahead Kees van Wonderen naar het Friese Haagje kwam.
De keeper is de belangrijkste positie in het voetbal. Nog belangrijker dan een veel scorende spits. Immers, als doelman heb je direct invloed op wel of geen goal. Een blunder is meestal fataal. Bij de keeper begint bovendien de opbouw. Een keeper die heerst in het doelgebied is goud waard, dat geeft vertrouwen. Hoe vaak wordt er niet gescoord uit standaardsituaties en spelhervattingen, hoe vaak gaat een keeper met de bal aan de voet in de fout? Een film van bloopers uit het bijna afgelopen seizoen duurt een hele avond.
Nu staat er weer een klassekeeper in Friesland. De eerste drie wedstrijden hield hij de nul. In Rotterdam hield hij tegen Feyenoord zijn doel schoon. Kritiek op een defensieve speelstijl wuift hij weg: ‘Dat zal mij m’n reet roesten.’ Typisch Andries. Pas in de slotfase van het vierde duel thuis tegen Fortuna Sittard werd hij gepasseerd door Burak Yilmaz, die een goedkope penalty benutte.
Andries in Oranje, daar is het nu wachten op.
Albert van Keimpema
