Waardige afsluiting jubileumexpositie in de pure Jopie Huisman-sfeer

WORKUM – Met een bijeenkomst en een buffet voor alle vrijwilligers werd de jubileumexpositie ‘Jopie Huisman – De Andere Kant’ op zondag 6 november in het Workumer Sleeswijckhuys afgesloten. Er waren ruim 13.000 bezoekers op afgekomen. Wellicht een tikje tegenvallend voor een Jopie Huisman-evenement, maar voor museumbegrippen een respectabel aantal. De expositie was in ieder geval een groot succes. In de twee gastenboeken zijn alleen maar zeer lovende, ontroerende reacties en verhalen opgetekend. Deze expositie was de meeste bijzondere ooit in het kader van Jopie Huisman gehouden. Gewoon omdat het grotendeels onbekend werk was wat er hing. Dit was eens maar nooit weer. Geen professionele museumorganisatie zou in staat zijn geweest om 150 werken uit het particulier bezit en de vergetelheid te halen, akkoorden te sluiten met bruikleengevers en zo’n expositie te organiseren, in te richten en voor te financieren. De initiatiefnemers Jacob Huisman en Joop Huisman hebben een huzarenstukje uitgehaald. Dat er vanuit de kunstwereld met dedain op werd neergekeken tekent het onprofessioneel, onkundig en kortzichtig karakter van dat metier. Jammer was het dat het Jopie Huisman Museum rivaliteit in de hand werkte, terwijl de beide musea elkaar alleen maar konden versterken. Meerdere mensen wilden niet ‘kiezen’, zoals Freek de Jonge, die van Jopie wel een topstuk heeft gekregen (De clown) maar dat werk niet in bruikleen wilde geven. Zijn motivering: ‘Ik kies voor het Jopie Huisman Museum.’ Niemand die dat echter van hem vroeg. Dat is een minachting voor al het werk van Jopie dat niet in zijn museum is te zien en voor Jopie zelf, de gulle gever in dit geval. In de laatste week van de expositie is er nog werk verkocht. Onder andere aan beursman Geert Schaaij. Hij wist ondermeer ‘Sjaak Quartel’ op de kop te tikken. Een prachtstuk dat niet in de collectie van het permanent museum had misstaan. De vrijwilligers beleefden op de slotdag de echte Jopie Huisman-sfeer van vroeger, zeiden ze in koor. Het was zoals in de beginjaren: spontaan, homogeen, plezierig, puur en met het amateurisme van de liefhebber. Jopie zou zich er zeer hebben thuis gevoeld en hij zou bijna dagelijks op bezoek zijn gekomen. Wat zou hij dan met Joop en Jacob hebben gelachen!