SNEEK – En over honderd jaar dan zul je wat beleven, zo begint het clublied van WZS uit Sneek. Al is de club in 2007 gefuseerd met vv Sneek tot Sneek Wit Zwart en bestaat WZS officieel niet meer, ze gaan het eeuwfeest vieren. Wit Zwart is van oudsher een roomse club van blije papen. Elk lustrum wordt gevierd met een reünie en de laatste keer ter ere van het 90-jarig bestaan. Dus over tien jaar zul je wat beleven!
Het is gek, heb je er eenmaal gespeeld, al is het maar een paar jaar, dan blijft dat je een leven lang het gevoel geven dat je erbij hoort. WZS is echt één grote familie.
Maar het is ook altijd een trendsettende club geweest. Bij het 50-jarig jubileum opende de club een eigen sporthal. Uniek in de voetballerij. Vrouwen speelden toen al lang bij WZS. Dat was heel gewoon. Ze hoorden er gewoon bij en niet alleen achter de bar.
De anekdotes zijn legendarisch. Leo Poiesz wilde ingooien, ‘andere kant’ werd geroepen, waarop de rappe back de bal pardoes over de sloot in het weiland wierp… Orders werden soms verkeerd begrepen. Ronny Sytsma en Theo Dijkstra moesten als vleugelaanvallers switchen en zochten elkaar dan in de middencirkel op. Ster van de avond was de 101-jarige Piet Burgers uit Lemmer. Hij was begin jaren tachtig elftalleider. Als je niet zus deed, of zo, en niet je best deed, dan kon je wel ‘met je piesje naar de dokter gaan’, sprak hij vrijdagsavonds op de wedstrijdbespreking. ‘Over honderd jaar’ zal nog lang gezongen worden.
