Naam Harry Westers | Leeftijd 60 jaar | Woonplaats Vlieland/Harlingen | Burgerlijke staat gehuwd met Jennifer, 4 zonen (2 van 38 en 33 uit het 1ste huwelijk en 2 van 17 en 15 uit het 2e huwelijk) | Functie directeur/grootaandeelhouder Westcord Hotels (o.a. Art Hotels, Fashion en City Centre in Amsterdam; Hotel Delft; WTC Hotel in Leeuwarden; Hotel Noordzee op Ameland; Residentie Boschrijck en Hotel Schylge op Terschelling; Residentie Vlierijck, Hotel de Wadden en Strandhotel Seeduyn op Vlieland en hotel New York in Rotterdam) | Locatie De Gastronoom Harlingen | Chef-kok Marco Poldervaart | Bediening Kees van der Wal (stagiair)
In hoeverre bepaalt geld verdienen uw leven? Niet in de zin van dat ik een spender ben en dat ik privé veel nodig heb, maar wel om de bedrijven overeind te houden. Je mag in de horeca niet verslappen. Geld heb je nodig om te leven en, zoals wij, bedrijven te ontwikkelen en te exploiteren. Geld is noodzakelijk om wat te bereiken. Een prettige bijkomstigheid is dat wij ons goed kunnen redden. Voor een minimumloner valt dat niet mee. Dat weet ik want ik ben in betrekkelijke armoede opgegroeid. Door keihard werken moesten mijn ouders een bestaan opbouwen. Mijn vader was behoudend en mijn moeder was dynamisch. Dat gaan we doen, zei ze dan.’
Hoe bent u hotelier geworden? Toen ik nog maar drie maanden was verhuisden mijn ouders, die in Oost-Groningen een bakkerij runden, naar Vlieland, waar ze ook een bakkerij hadden en als enige in dat vak overbleven. Een student was ik niet en mijn toekomst werd voorbestemd door mijn ouders. Zij kochten hotel De Wadden toen ik nog geen 18 was. Op mijn 20ste was ik al zelfstandig ondernemer. Ik kreeg ontheffing, die via de burgemeester en de Koningin moest worden geregeld, omdat je destijds pas op je 25ste mocht beginnen. Enige jaren later kwam hotel Zeezicht er bij. In 1972 had ik al een optie op de grond ernaast genomen maar door veel tegenwerking heeft het 15 jaar geduurd voordat er kon worden gebouwd. De zaak was net enkele maanden in bedrijf toen er augustus 1987 op de personeelsafdeling brand werd gesticht door een medewerker die verliefd was geworden op een serveerster. Als een prins op het witte paard wilde hij haar op deze bizarre manier veroveren. De schade bedroeg 2,5 miljoen gulden. Dat was een moeilijke tijd die we gelukkig hebben overleefd. Twee jaar later hebben we Seeduyn gekocht en weer twee jaar later nieuwbouw gepleegd.
Wat drijft u? Ondernemen en investeren is prachtig. Het is scheppend. Je hebt een beeld voor ogen en dat te zien verwezenlijken is een intrigerend proces. Ik heb het getroffen met het zakelijk inzicht van mijn zakenpartner Cees van der Schoot. Zonder hem had ik dit niet kunnen bereiken.’
Uw vrouw werkt met u samen. Hoe is dat? Het is heel leuk om met mijn vrouw te werken! Fantastisch zelfs. Onze bureaus staan tegenover elkaar. Dat is praktisch. Dan weet ze meteen waar ik mee bezig ben. Hoef je ’s avonds in de woonkamer niet meer zaken te bespreken, behalve als het nodig is, uiteraard.’
Westcord is een bonte verzameling van hotels op opvallende locaties. Zit er een idee achter? Niet in de zin dat de bedrijven op elkaar moeten lijken of op een bepaalde doelgroep gericht zijn. Wel op de manier waarop de bedrijven zijn georganiseerd en hoe ze worden gerund. Ik hou van de verscheidenheid van onze groep. Zo hebben we op Vlieland een strandtent wat een wereldzaak is. Daar kom ik graag en dan geniet ik.
Hoe kunt u al die bedrijven aansturen en het overzicht behouden? Door op elk bedrijf een management te hebben en verantwoordelijkheid te geven. Wij managen vanaf de werkvloer. Zondags om 12 uur komen alle weekrapporten via de mail binnen. Wij weten exact hoe de bedrijven draaien. Verder ben ik erg betrokken. Alle arbeidsovereenkomsten, dat zijn er nu zo’n 450, teken ik zelf. Onder alle rekeningen van crediteuren zet ik persoonlijk een handtekening. Ik wil weten wat er gebeurt. Wij zijn wel van de cijfertjes.
Hotel New York is een parel aan de kroon. Hoe voelt het om zo’n vermaarde topzaak te hebben waar rijen voor de deur staan? Mijn zoon kwam er in 2004 mee aan. We keken wat mogelijk was, we hebben onze visie erop los gelaten en het management en de inkoop bijgeschaafd. Het personeel was gereserveerd. Zal die Fries ons het hier even vertellen?, zag je ze denken. Maar de samenwerking is heel goed en de zaak loopt als een trein. Prachtig om te zien als ik eens langskom en aan de bar sta.
Is verkopen en stoppen een optie? Nee. Dat zou slecht voor mij zijn.
Wat is de strategie ten aanzien van de opvolging? Mijn kinderen nijgen ook naar dit vak. De oudste zit in het bedrijf, de tweede onderneemt op Curaçao en de oudste van de twee die nog thuis zijn wil naar de Hogere Hotelschool. Mijn wens is dat WestCord intact blijft, maar je weet niet hoe de toekomst er uit ziet.
Menu Arrivé Ajo blanco (koud soepje van knoflook en amandel, sandwich van sesam, geitenkaas en basilicum, wafeltje gevuld met paprika en piccalilly) | Amuse Een salade van gepofte aardappel van de BBQ, kaas zandkoekje met bleekselderij en savora mosterd, maïs blinie met kaviaar van sojasaus. | Voorgerecht Kalfstong, artisjok, groene asperges, piperade (paprika, tomaat, ui, pimenton), soubise, aceto dressing en uitgebakken mosterd. | Hoofdgerecht Gebakken tarbot met spinazie van boer Jochum, gekonfijte tomaat en jus van Friese worst. | Nagerecht Bavarois van bramen met een bros van witte chocolade, limoensnoepjes, parfait van limoen en een bramenbonbon.
