LEEUWARDEN – Etaleren doet verkopen. Er zijn winkeliers die het zelf kunnen en zelf doen, maar wie het aan specialist Ulke Wiersma overlaat, weet zeker dat de presentatie goed wordt verzorgd. Het blijft tenslotte wel een vak. Hij won zes keer een landelijke etalagewedstrijd met zo’n 1.500 deelnemers. Ulke begon 33 jaar geleden bij etaleur Fred van der Pijll in Gorredijk. Toen deze zaak verderging als bouwer van winkelinterieurs nam Ulke de klantenkring over en werd hij zelfstandig etaleur.
Heb je nog brood op de plank in deze tijd van online winkelen en leegstand? Ulke: ‘Ach, er zijn mensen die er geen dubbeltje voor over hebben, maar die had je tien jaar geleden ook. Dat is het verschil niet. Bovendien hou ik niet van klagen. Wie zeurt over internet moet de bakens verzetten of wat anders gaan doen. Ik heb nog nooit een dag zonder werk gezeten. Ik heb 85 vaste opdrachtgevers met wie ik heel goed kan werken. Dat is een mooie basis van mijn bestaan. Je mag zelfs spreken van een comeback van de etalage. Dat heeft te maken met het economisch tij. Als het moeilijk wordt moet je juist nog meer investeren in presentatie.’
Wordt er door winkeliers voldoende aandacht aan geschonken? Ulke: ‘ Ja en nee. Er zijn er bij die de boel laten versloffen. Bij hen zie je een versleten deurmat en kapotte lichtjes. Dat kan natuurlijk niet, maar wel een tweede huis in Spanje, hè? En wat kost dat een modezaak nou, één keer in de vier weken etaleren? Anderen besteden er wel aandacht aan, zoals de winkelformules van verswaren groothandels, of zoals de vitrines bij sc Heerenveen. Die richt ik vijf keer per jaar in met aantoonbaar succes’
Voor wie werk je? Ulke: ‘ Voor slagers, bakkers, groentezaken, juweliers, dames- en herenconfectiezaken, drogisterijen enzovoorts. Voor allerlei soorten winkels. Deze diversiteit is mooi want dan stomp je niet af. Grootwinkelbedrijven doe ik niet want die beschikken over eigen mensen.’
Wat is het geheim van dit vak? Ulke: ‘Je moet er gevoel voor hebben en creatief zijn. Het belangrijkste is dat je een klik met de winkelier hebt. Weten hoe die zich opstelt naar klanten en daar mee omgaat, welke doelgroepen ze willen bereiken. Je moet ook in de huid van de consument kruipen. Mensen kunnen namelijk niet combineren. Als ze een outfit in de etalage zien moeten ze denken: zo wil ik erbij lopen.’
Zijn er verschillen met vroeger? Ulke: ‘Net als overal in de maatschappij, het moet sneller. En de etalages zijn kleiner.’
Hoe kom je aan al die decoraties en rekwisieten? Ulke: ‘Die zijn van mij zelf. Ik heb op industrieterrein de Hemrik een loods vol spullen. Onderweg en op beurzen zie ik altijd materiaal dat ik kan gebruiken voor de thema’s die ik bedenk. Dat is een belangrijk onderdeel van mijn vak; dat ik met ideeën kom en dat ik die fysisch kan vormgeven. Dat is mijn meerwaarde. Oude auto- en motoronderdelen voor een schadeverzekeraar, hangmatten en vuurtorens voor een reisbureau, honden met brillen voor een opticien, landbouwwerktuigen voor een beurs of Saskia-banieren voor een modezaak in Stiens, het kan van alles zijn. Het gaat om het creëren van een ambiance die aansluit op het thema.’
