Wim en Ria Hassing. ORANJEWOUD – Kennis is macht, en dus deel je die niet zo gauw. Wim Hassing, die afscheid nam als verkoopmanager van ingenieursbureau A.P. van den Berg, leerde geen apen klimmen. ‘Chinezen zijn steeds nieuwsgierig hoe dat nou in verbinding met elkaar staat; de apparatuur aan dek van een schip of platform en de boorkop vier kilometer diep in de zee. Maar we hebben ze nooit een blik in onze black box gegund, want we moeten ze natuurlijk wel een stapje voorblijven,’ aldus Wim Hassing. A.P. van den Berg (55 medewerkers) heeft nauwelijks last van de economische crisis. Niet dat het bedrijf geen problemen heeft gekend. Integendeel. Men was tien jaar geleden te veelzijdig bezig. Wim zorgde ervoor dat men zich ging richten op de corebusiness en dat is sondeertechniek voor bodemonderzoek op land en water. A.P. van den Berg levert wereldwijd apparatuur, heeft de specialisten in huis, levert bijstand en service en bestuurt en instrueert op locatie en op afstand. Zelf het sondeerwerk uitvoeren doet het bedrijf niet. ‘Dat zou gevaarlijk worden, want dan vorm je een concurrent voor je eigen klanten,’ aldus Wim op zijn afscheidsreceptie in Museum Belvédère. Fugro is een grote klant die men in het werkveld ook als concurrent tegenkomt. A.P. van den Berg is dan ook een gedroomde overnamekandidaat. De aandelen zitten in een stichting en de familie lijkt die nog niet van de hand te willen doen. Oprichter Arie Pieter van den Berg overleed dit najaar. Als wereldspeler loopt A.P. van den Berg voorop. Vroeger baarde men opzien met het lanceren van een sondeertracktruck voor slappe grond. De laatste innovaties waarmee het bedrijf een primeur scoorde waren de sondeerrobot, een draadloos meetsysteem en een hydraulische buizenklem. Gastspreker was Foppe de Haan. Hij haalde enkele herinneringen op aan Arie Pieter, die een enthousiast voetballiefhebber was. Zo meelevend, dat hij harde kritiek liet horen al het hem niet naar de zin ging. Ooit heeft hij een bijdrage geleverd aan de sportclub. Foppe: ‘Toen ik bij hem aanklopte voor een apparaat waarop onze voetballers konden herstellen van blessures, vond hij een trilplaat uit die nog wordt gebruikt.’