AKKRUM – Het is rustig op deze woensdagochtend in hotel-restaurant Goerres. Nog weinig reuring, maar dat is stilte voor de storm. De meivakantie is aanstaande en dan zal de sfeervolle zaak volstromen met hotelgasten, toeristen en watersporters. Volgens uitbaters Frans Goerres en Petra Bos wordt dat ook tijd. ‘We hebben tot nu toe een koud voorjaar en dan hebben wij minder gasten. Zodra de zon schijnt zit ons terras aan het water vol en is het een komen en gaan van boten aan onze steiger. In 2011 was het voorjaar prachtig en de zomer tegenvallend, dan nu maar andersom,’ klinkt het optimistisch.
Een jaar geleden vierde de familie Goerres het 50-jarig jubileum van hun bedrijf. Op de huidige locatie aan de Kanadeeskestrjitte is al 125 jaar een hotel gevestigd. Pake Frans Goerres begon in Aldeboarn een hotel onder zijn naam. Zijn oudste zoon Paul nam later de zaak over. Piet en Anneke Goerres hebben in 1961 het toenmalige Hotel Prinsen in Akkrum gekocht. De naam Prinsen werd veranderd in Goerres. Het bedrijf ontwikkelde zich van een dorpscafé met een paar hotelkamers tot een volwaardig en breed horecabedrijf met tevens vergaderfaciliteiten en een culinair restaurant.
Frans Goerres: ‘In de loop der jaren hebben mijn ouders de zaak stap voor stap uitgebreid. Zodra er een belendend pand te koop stond werd dat door heit en mem weer aan het hotel toegevoegd.’
Het hotel onderging vele verbouwingen. Ook het waterterras werd flink vergroot. In 2010 was de mooie serre aan het water de laatste uitbreiding. Hier hebben de gasten ook bij koud weer zicht op het riviertje de Boorne. Goerres sr. overleed in 2006. Moeder komt nog regelmatig langs. ‘Met een positief kritische blik,’ aldus Frans.
Horeca en onderwijs In 1995 nam Frans het bedrijf over van zijn ouders. Zijn twee broers hadden geen belangstelling en met een diploma van de hotelschool op zak was Frans de meest aangewezen opvolger.
‘Maar het is niet zo dat ik dat altijd heb gewild. Ik had zoals vele jonge mensen geen idee wat ik wilde worden. Als bootjesgek heb ik eerst een aantal jaren in de botenbouw gezeten voordat mijn ouders wilden stoppen met het hotel. Ik ben wel een horecaman, ik houd van de afwisseling en het ondernemerschap. Ik ben geen type voor een vaste dagindeling op kantoor. Hier in het bedrijf is echt elke dag weer anders. Er moet van alles gebeuren en je ontmoet natuurlijk heel veel verschillende gasten.’
Na een aantal jaren verruilde Petra Bos haar baan in het onderwijs voor een leven naast Frans in het bedrijf. ‘Horeca en onderwijs gaan slecht samen. Als ik vrij was, was Frans altijd aan het werk. Hoewel mijn hart wel bij het onderwijs ligt, was het geen goede combinatie. Sindsdien doen we het samen, met een aantal vaste medewerkers, en ben ik in het vak gegroeid. Het blijft een uitdaging om er wat moois van te maken en steeds weer nieuwe dingen te verzinnen.’
‘Frysk mediterraan’ Frans is graag in de keuken, maar als eigenaar moet je zichtbaar zijn voor de gasten: ‘In de keuken krijg je niet alles mee van wat er in het hotel en restaurant gebeurt.’
Sinds een aantal jaren heeft Hotel Goerres een chef kok in dienst. Het hotel telt slechts twaalf kamers. Het restaurant is derhalve de belangrijkste pijler van Goerres, dat zich profileert als ‘Frysk Mediterrane keuken’ met veel aandacht voor vis. De keuken combineert Friese eigenheid met een exotisch tintje. Een gevolg van de veranderingen in culinair Friesland.
‘Tegenwoordig koken ze allemaal met Friese streekproducten. Dat deden wij vijftien jaar geleden al. Onze producten worden voor een groot deel door lokale en regionale vissers, slagers en groenteboeren geleverd. De paling wordt om de hoek gevangen op het Sneekermeer, het biefstukje komt uit Oosthem en de kaas uit De Deelen. Om ons nu van al die Friese restaurants te onderscheiden hebben we een mediterraan accent toegevoegd aan de kaart,’ zegt Frans.
Paling en snoekbaars De aanvoer van vis is niet meer wat het geweest is. ‘Er wordt veel minder paling gevangen en snoekbaars wordt echt een zeldzaamheid. We blijven continu op zoek naar nieuwe producten en recepten, omdat we ons ook echt willen profileren als een culinair restaurant. Eetcafés zijn er genoeg. De afgelopen jaren is vrijwel iedere dorpskroeg omgetoverd tot eetcafé. Wij willen in een andere hoek van het restaurantspectrum zitten.’
Dat heeft ook te maken met de relatief rustige wintermaanden waarin de familie Goerres het vooral van de regio moet hebben. Er worden veel familiefeestjes gegeven of andere groepsbijeenkomsten. Aan meer bekendheid geven aan het restaurant in de winter wordt gewerkt. Want de Friezen ontwikkelen zo langzamerhand een Bourgondische levensstijl waarbij buiten de deur eten steeds meer voor komt. Met het ijs in de sloten wordt Goerres omgetoverd tot ‘iisherberch’ en is het een fantastische pleisterplaats voor schaatsers.
Frans en Petra wonen met hun kinderen naast de zaak. Dat biedt zowel voor- als nadelen. Frans: ‘Als een gast in de file staat en pas om middernacht arriveert, dan kan ik toch naar huis gaan om zijn komst af te wachten. Aan de andere kant ben je natuurlijk nooit echt vrij. We staan altijd klaar om bij te springen, maar dat is ook weer makkelijk op momenten dat het even piekt. We gaan wel eens even met de boot varen op een mooie dag, maar vooral Petra kan het dan moeilijk loslaten.‘
Zij vult aan: ‘Je weet gewoon nooit hoe druk het ineens kan worden. Als er een zeilgroep van twintig personen aanlegt, dan is het makkelijk als iemand even helpt. Ik blijf dat echt moeilijk vinden. Maar we gaan wel met vakantie hoor. Altijd op wintersport, en ’s zomers met onze boot zeilen.’
Gastvrijheid Hotel Goerres is echt een familiehotel met een intieme, gemoedelijke sfeer dat een aantal jaren geleden de Fryske gastvrijheidprijs won. Geen wonder dat gasten steeds weer terugkeren naar Akkrum, zoals een Brabants herengezelschap dat ieder jaar een weekend naar Friesland komt voor het schaatsen in Thialf.
‘Ze kwamen al bij de ouders van Frans over de vloer. Het weekend dat ze er zijn is het hier feest en lijkt het hier wel Hotel op Stelten,’ lacht Petra. Ook zijn er veel gasten die iedere week een paar dagen in Friesland moeten werken en dan overnachten bij Goerres.
‘Deze zaak is natuurlijk veel persoonlijker dan een grote hotelketen. Mensen krijgen hier toch een beetje het huiskamergevoel en dat is fijn als je iedere week een paar dagen van huis bent, zoals een meneer uit Zeeland die al vier jaar lang iedere maandag en dinsdag bij ons komt.’
In deze nieuwe tijd van social media en snelle verveling, is het best lastig om aantrekkelijk te blijven. Goerres heeft ook een Twitter en een Facebook account. Nieuw dit jaar is de “zamibo” (zaterdagmiddagborrel) waar ondernemers uit Akkrum elkaar eenmaal per maand bij Goerres kunnen treffen. Dit is een groot succes en zal de komende winter weer worden voortgezet. Goerres biedt tevens veel verschillende arrangementen met fietsen en varen en men kan terecht voor een heuse Hege Tee (high tea). Via Twitter werd heel snel een freelance kok gevonden. ‘Een personeelslid zette het op Twitter en heel snel hadden we een reactie. Het was een goede kok, maar het zal je niet verbazen dat hij continu tweets de wereld instuurde via zijn telefoon. Het was dus een echte twitterkok,’ vertelt Frans met een glimlach.
Jonasduik in de Boorne Deze kok zal ongetwijfeld ook een nat pak hebben gehaald in de Boorne. Want dat overkomt vrijwel ieder personeelslid. Een laatste dag voor een vakantie of een definitief afscheid wordt steevast afgesloten met een jonasduik door de personeelsleden.
Frans, die zelf graag het laatste duwtje geeft: ‘Eén van de eisen die wij aan nieuwe personeelsleden stellen is of ze een zwemdiploma hebben. Het natte pak is een traditie die door sommige uit alle macht wordt geprobeerd te vermijden. Uiteindelijk ontkomen ze er niet aan. Hoewel, er is eens iemand richting Aldeboarn gerend en ontsnapt.’
Hij en Petra beleven duidelijk nog steeds veel plezier aan hun fraaie bedrijf. ‘Om de vijf jaar hebben we samen een soort van evaluatie of we doorgaan. Inmiddels komt de twintig jaar in zicht en dat zullen er vast en zeker meer worden.’
