De Lelylijn is weer in het nieuws. Voor het eerst was dat in 1969. Pieter de Groot schreef daar deze zomer twee interessante artikelen over in de Leeuwarder Courant. Een aantal particulieren uit Heerenveen, Drachten en Groningen hadden toen de Stichting Zuiderzeelijn opgericht. Daarmee speelden zij in op de Tweede Nota Ruimtelijke Ordening. De kosten toen voor een spoorlijn van Lelystad, via Emmeloord, Heerenveen en Drachten, naar Groningen, werden geraamd op ten minste 320 miljoen (gulden). Te duur vond het kabinet.
De toenmalige burgemeester van Smallingerland, de befaamde baron Willem van Knobelsdorff, vond het “een utopie in een lege wereld”. Die burgemeester was overigens één van de beste die Friesland ooit heeft gehad. Hij was vaak in Den Haag. Op zoek naar investeringen van grote bedrijven. Hij slaagde erin Philips naar Drachten te halen. Nog steeds één van de mooiste ondernemingen in Friesland.
Von Knobelsdorff overleed tijdens zo’n reis in zijn auto van Den Haag terug naar Drachten.
Ik heb de discussie over een Zuiderzeelijn ook meegemaakt toen ik CdK was. Ik heb dat toen verloren. Groningen en Drenthe lieten Friesland in de steek! Zij kozen voor de lijn Lelystad via Zwolle naar Groningen.
Hoe zal het nu gaan? De Lelylijn is weer in beeld. VVD-gedeputeerde Avine Fokkens in Friesland zei kortgeleden: “Hier kun je toch niet omheen?” Het kabinet zwijgt nog.
In het najaar gaat de Tweede Kamer erover praten. Het zal mij benieuwen. Is die Lelylijn wel levensvatbaar? Deskundigen spreken van een verspilling van gemeenschapsgelden. Kortom: eerst zien dan geloven en geen losse vreugdevolle verhalen.
