Vlak voor de 4e mei werd ik geraakt door een verhaal in ‘Trouw’. Het ging over een onderduikfilmpje van kruidenier Frans Kloosterman uit Engwierum in Noordoost-Friesland, waar ik jaren geleden een boerderijtje had bij Ee.
Het filmpje werd gemaakt in 1944 over het Joodse onderduikertje Lea Cohen, die toen 8 jaar was.
Lea Cohen en drie andere Joodse onderduikers kwamen uit Amsterdam. Zij zat anderhalf jaar ondergedoken bij het kruideniersgezin in Engwierum. Haar broertje en haar ouders verbleven op andere adressen. Een mooie foto stond erbij. Allen overleefden de oorlog.
Karin de Mik schreef het verhaal. Een bladzijde groot, met mooie foto’s.
Karin beschreef het verhaal dat door Frans Kloosterman, via een filmcamera die hij verkregen had van de familie Meijer, die ook ondergedoken was en die een fotozaak had in Vlagtwedde in Groningen.
Het bijzondere is dat dit oude filmpje bijna 60 jaar in een la van het echtpaar Kloosterman had gelegen. In een blikje met een uur en tien minuten aan opnames. De familie schreef dat het je ontroert als je die oude beelden ziet. In het Historisch Centrum Tresoar in Leeuwarden werd gevonden om wie het ging. Zo kwam Lea Cohen in beeld. Zij verhuisde in 1959 naar Israël, trouwde en kreeg zoons. Jaren werkte ze voor Yad Vashem. Ze vroeg in 1974 de Yad Vashem-onderscheiding aan voor de familie Kloosterman.
Elk jaar stuurt Lea nog een kistje sinaasappels. Omrop Fryslân had van dit alles een live-uitzending gemaakt. Lea Cohen zei in die live-uitzending: “Het was of ik bij familie kwam. En zo is het gebleven”.
Laten we nooit vergeten wat in de oorlog is gebeurd met dank aan hen die Joodse mensen hebben gered.
