De inflatie in Nederland is recent weer tot onder de 10% gedaald. Is daarmee de inflatie onder controle? Neen, verre van denk ik. Wat is inflatie? De inflatie wordt gemeten aan de prijsontwikkeling van een mandje van goederen en diensten die de gemiddelde Nederlander koopt of afneemt ten opzichte van een jaar geleden. Dat de prijsstijgingen recentelijk afnemen komt met name door deze wijze van berekening. De doorlooptijd de effecten van de recente verhogingen van de beleidsrentes door de Europese Centrale Bank op de inflatie, bedraagt in de regel 9 tot 12 maanden. Dus is het te vroeg om nu al een verruiming van de arbeidsmarkt, dalende consumptie of lagere investeringen waar te kunnen nemen. Naar mijn mening zal de ECB de rente zeker nog met 1 tot 1,5% verder moeten verhogen om de huidige inflatiegolf te breken. Veel analisten delen die mening niet en denken dat de ECB haar strijd zal staken nu een recessie in Europa aanstaande is. Zij komen uit het kamp dat stelt dat overheden en centrale banken elk economisch ontij moeten mitigeren, lees de extreme verruiming van het monetair beleid in de periode van 2011-2021, de staatssteun ten tijde van de Covid-19 pandemie en recentelijk het compenseren van de hoge energiekosten. Ik denk dat deze groep steunverslaafden groeiende is en dat onze politici daar ook deel van uitmaken.
Ik geloof daar niet in en denk dat steunverslaving de effectiviteit van het huidige verkrappende monetaire beleid van de ECB ondermijnt. De rente verhogen om de inflatie te beteugelen en anderzijds fiscaal alle sluizen openzetten, dat is het kabinetsbeleid en daarmee voeden we juist de inflatie. Het Internationale Monetaire Fonds (IMF) deelt deze mening. Voeg daarbij dat het kabinet als eerste de lonen liet exploderen. Als je de lonen verhoogt met 10% dan creëer je als overheid een beeld dat prijsstijgingen van 10% ook in de toekomst zullen gelden. Zo wordt de inflatie structureel en hardnekkig en zal het in de toekomst moeten worden bestreden met draconische maatregelen. Dit kabinet voert geen beleid maar reageert ad hoc op wat ze aantreffen. Zo was ook de eerste miljoenennota van Kaag een novum. De eerste miljoenennota sinds de Tweede Wereldoorlog die geen dekking heeft voor de uitgaven en vervolgens zonder slag of stoot door de Tweede Kamer wordt geloodst. Potverteren zonder schaamte en Sinterklaas bestaat, met het ministerie van Financiën als pinautomaat.
De staatsschuld loopt door dit beleid snel op terwijl daarnaast ook weer rente betaald moet worden over de nieuw uit te geven staatsobligaties. Onder invloed van de gestegen kapitaalmarktrente met ruim 2% sinds begin van dit jaar moet het kabinet rekening gaan houden met, eerder niet voorziene, rentebetalingen van circa 10 miljard euro per jaar. Gesteld zou kunnen worden dat door de hoge inflatie de staatsschuld als percentage van het Bruto Binnenlands Product (BBP) daalt maar dat doet niets af aan het feit dat deze schuld eens zal moeten worden afgelost en tussentijds de rente erop zal moeten worden betaald. Een zorg voor later volgens Kaag. Aldus verschuift Kaag c.s. het probleem naar de volgende generaties hetgeen verdedigbaar zou zijn als de overheid nu investeringen zou doen die ook ten goede komen aan die generaties. Daar is evenwel geen sprake van. Het betreft financiële compensaties aan burgers. Dit alles voor een stem bij de verkiezingen van komend voorjaar.
