Het is echt gebeurd dat een rechtzinnig Christen in ons dorp op zondag de haan uit het kippenhok haalde omdat hij op de Dag des Heeren niet met seks geconfronteerd wilde worden. Ik moest hieraan denken omdat er afgelopen zondag een vrolijke dominee uit Drenthe preekte die de kudde opriep om vliegend de kerk uit te gaan. Nou, dat wilden ze wel, maar het ging wat moeilijk. Ze waren namelijk, anders dan in de preek was voorzien, geen vliegende ganzen geworden. Dus waggelden ze.
Die rechtzinnige Gariper was een pake van Karel Pander en zijn heroïsche daad is iconisch geworden. Maar
Het begint een patroon te worden, dat mensen aan mij vragen of ik er nog wel zin in heb, in deze lastige tijden voor de boeren. Als je de media een beetje volgt is deze vraag meer dan logisch, maar het lukt ons nog steeds prima om met de nodige relativering naar ons vak als boer en het platteland te kijken. De zegeningen van het platteland zijn juist in een coronajaar wat hopelijk achter ons ligt, enorm. Niet voor niets stijgen de huizenprijzen voor het eerst in de regio harder als in de steden. Op het platteland is lucht, licht en ruimte in combinatie met sterke sociale verbanden,
In de eerste fase van ons bedrijf deden we ons veel groter voor dan we waren. Het is schattig, maar niet krachtig om te vermelden dat je een starter bent. Zo wilden we ons ook helemaal niet voordoen, want met kennis van en netwerk in de markt ben je geen starter. Althans, het bedrijf letterlijk wel, maar wij niet…
Dus ons verhaal naar potentiële klanten was het verhaal van een bedrijf dat zich inmiddels bewezen had. We hadden zogenaamd klanten, bestonden langer dan we daadwerkelijk bestonden, de website liet volwassenheid zien, er werkten meer mensen bij ons dan er daadwerkelijk
Sinds de wereldwijde financiële crisis van 2009-2012 wordt er door centrale banken met nieuw monetair beleid geëxperimenteerd. Anders dan in het verleden worden niet alleen de niveaus van de beleidsrentes ingezet om de inflatie en de inflatieverwachtingen te beïnvloeden, maar ook grootschalig obligaties van overheden en bedrijven opgekocht in ruil waarvoor geldelijke liquiditeit aan de economie wordt verschaft. Mede als gevolg van het op deze wijze invulling geven aan het monetaire beleid zijn de spaarrentes al jaren negatief en de rente op langlopende hypotheken op historisch
Waar blijven de rechte ruggen? FrieslandCampina durfde het 150-jarig jubileum niet te vieren uit angst voor activisten. Wat een slappe houding. FrieslandCampina is een zuivelreus op lemen voeten geworden, en de boeren zijn de paria’s van de samenleving. Het is moeilijk te verteren voor een boerenzoon als ik. Er ligt praktisch geen product in de schappen of de zuivel heeft er een aandeel in, maar we weten het niet eens. Ik maak me zorgen over ons welvaartsniveau in de toekomst. De hoogontwikkelde, hoogst innovatieve zuivelsector is de pijler onder onze economie maar je moet het wel
Dit is mijn eerste column in het Fryslân Culinair-katern. Ik wil als voorzitter graag duidelijk maken waar wij mee bezig zijn en welke belangen wij als club dienen. Dat is de Friese gastronomie in de breedste zin van het woord. Daarbij draait het niet alleen om koken, maar ook om de streekproducten die wij in Friesland telen en kweken. Zonder goede, verse ingrediënten kun je geen goede maaltijden bereiden. Friesland biedt een rijkdom aan wat van eigen bodem en uit diverse regio’s komt. Verder is het gastheerschap belangrijk. En daar wil ik het nu over hebben.
De horeca is een
Een horecazaak moet je aankleden, anders nodigt het niet uit. Dat aankleden hoeft geen permanente tentoonstelling te zijn van prullaria zoals je vroeger nogal eens zag (het mag natuurlijk wel), want aankleden kan ook uitgaan van het principe less is more. Een industriële look kan een mooie entourage bieden. Hip hoeft niet strak te zijn, modern niet saai. Stoelen moeten vooral goed zitten. Functionaliteit hoeft een aantrekkelijke sfeer allerminst uit te sluiten. Iemand die al gauw een hele avond tafelt, zoals ik, moet niet moe van het gezelschap worden, daar zorg ik zelf wel voor,
Al een tijdje lonken de vier noordelijke provincies ernaar een graai uit de Staatskas te krijgen om te proberen de – wat heet – Lelylijn te laten bouwen. De provinciale besturen zeggen dat die welvaart zal brengen, onmisbaar voor de economische ontwikkeling van het noorden van ons land.
De provincies schrijven dat er daarom veel huizen bij moeten komen. Voor Friesland alleen wordt genoemd 45.000 huizen. Dat staat in het plan. Ik denk dat daar goed over moet worden nagedacht. Eigenlijk zeggen de bestuurders dat dit moet gebeuren omdat anders die Lelylijn er niet komt. Is dat zo? En
‘Zolang we in Amsterdam wonen, nemen we geen hond’, was de reactie van mijn man als ik weer eens over een hondje begon. Hij vond een hond op een bovenwoning, die drie keer per dag uitgelaten wordt op stoeptegels en moet plassen tegen een lantaarnpaal, je reinste hondenmishandeling. Ik ken genoeg mensen in Amsterdam van wie de hond een prima leven heeft; na een rondje Vondelpark gezellig mee naar het café en ’s avonds knus met de baas op de bank. Een vis weet tenslotte ook niet dat-ie in water zwemt.
Toen we vorig jaar de beslissing namen om permanent in Friesland te gaan wonen,
Met toenemende spanning wacht ik de komende WOZ af. Die komt februari 2022. Vorig jaar werd mijn woonboerderij ineens veertigduizend euro meer waard. Nu zou het wel eens vijftigduizend kunnen zijn. Volgens het CBS kan de waardevermeerdering in 2021 oplopen tot 20%. Fryslân gaat de Randstad achterna.
In één jaar vijftigduizend euro schoon verdienen zonder er een slag voor te doen, dat is crimineel. Je hoort te werken voor je geld. Een fooi erbij mag, wat rente ook als je zuinig bent. Maar zonder enig risico vijf keer zoveel krijgen als de AOW, die wél belast is, dat
De coronapandemie heeft het afgelopen jaar een flinke wissel getrokken op het gemoed van bepaalde bevolkingsgroepen en de burgers in ons land. In het nieuws ging het de afgelopen tijd vaak over jongeren, en met name jongvolwassenen, die onder de bijzondere omstandigheden vaker lijden aan uitzichtloosheid en depressiviteit.
Nu geef ik het je te doen, om je studie te beginnen in dit voorbije jaar, zonder fysieke ontmoeting op je nieuwe school. Of zoals bij een van mijn eigen kinderen, haastje-repje te worden teruggeroepen van je minor in Azië, en een jaar later in een call van 20
Veel handen gaan de lucht in, als ik tijdens een presentatie aan studenten vraag, wie graag voor zichzelf wil beginnen na zijn of haar studie. Het enthousiasme is groot om snel te gaan ondernemen en ze ogen overtuigd van het succes. Ideeën hierover hebben ze vaak al: een nieuw modemerk, een online platform dat een probleem oplost of bedrijfsvideo’s maken…. Prachtig die passie, maar is het handig om te trachten je droom te verwezenlijken door direct een bedrijf te starten?
Een eigen bedrijf willen starten blijft immens populair bij veel jongeren. Veel succesverhalen hebben ze
De hysterie over vlees begint me de keel uit te hangen. Vlees wordt in een verdomhoekje gedrukt, vanuit politieke dwingelandij. Vlees zou slecht zijn voor de mens en voor Moeder Aarde. Vlees zou geen goede voeding zijn, vlees zou vervuilen.
Laat ik beginnen met vlees als voeding. Vlees is essentieel voor een gebalanceerd voedingspatroon. In vlees zit van nature eiwit en vet. Het bevat veel vitamines B, vitamine A (lever) en verder mineralen als zink, ijzer, fosfor en seleen. Vlees is dus gezond en vlees is bovenal lekker. Het geeft smaak aan de maaltijd. Daarom kunnen veel mensen
Vlak voor de 4e mei werd ik geraakt door een verhaal in ‘Trouw’. Het ging over een onderduikfilmpje van kruidenier Frans Kloosterman uit Engwierum in Noordoost-Friesland, waar ik jaren geleden een boerderijtje had bij Ee.
Het filmpje werd gemaakt in 1944 over het Joodse onderduikertje Lea Cohen, die toen 8 jaar was.
Lea Cohen en drie andere Joodse onderduikers kwamen uit Amsterdam. Zij zat anderhalf jaar ondergedoken bij het kruideniersgezin in Engwierum. Haar broertje en haar ouders verbleven op andere adressen. Een mooie foto stond erbij. Allen overleefden de oorlog.
Karin de
In Amsterdam hebben we vier dagdelen; de ochtend, de middag, borreltijd, en de avond.
Als het werk erop zit, en de bekende vijf in de klok is gepasseerd, houdt de middag op. Borreltijd is aangebroken en het is tijd voor een glaasje. In de winter spreken we met collega’s of vrienden af in een café, in de zomer op het terras. Het prettige van een borrelafspraak is dat je van tevoren weet dat het een tijdslot betreft van pak ‘m beet twee uurtjes, en dat ieder daarna zijns weegs gaat om te eten. Je neemt om een uur of zeven afscheid en schuift om half acht met partner of gezin aan
Wie bedacht dat wij in het Noorden wel even 220.000 huizen zullen bouwen om een spoorlijn naar de Randstad aangelegd te krijgen, deugt niet. Zo’n plan is goed voor een miljoen bezwaarschriften. De prijs van mijn woonboerderij gaat dan zeker de helft naar beneden. Waar nu nog vrij uitzicht is, wonen ze dan in een buitenwijk, net als Ysbrechtumers na de jongste uitbreiding van Sneek.
Zitten we echt zo verlegen om een Lelylijn dat we ons land ervoor verkwanselen? Zonder enige democratische controle? Zomaar uit de losse pols, omdat je stoer wilt doen? Maak dan een dickpic en stuur die
De soap die zich de afgelopen maanden rond de val van het kabinet en de formatie afspeelt geeft een bijzonder inkijkje in de manier waarop overheden functioneren, en omgaan met burgers en bedrijven in ons land. De Tweede Kamer heeft de afgelopen decennia stelselmatig de rol van ons Koningshuis gemarginaliseerd, waardoor onze Koning geen enkele rol meer mag spelen, bij de grote impasse waarin het politieke bestel zichzelf in een half jaar heeft gemanoeuvreerd.
Wat nu overblijft is gezeur over onze Koning en de corona-regels, en natuurlijk over wat ons dat als belastingbetalers
Het retail-landschap verandert. Dit is al bijna tien jaar aan de gang, maar mede door de lockdown wordt het opeens direct zichtbaar en is er paniek. Corona is niet de oorzaak, maar heeft wel zaken sneller duidelijk gemaakt: een winkel zonder onderscheidend vermogen is meer kansloos dan ooit. Wil je succesvol zijn, dan moet je altijd relevant blijven.
De hoge leegstand in vele steden in Nederland is een vreselijk armoedig gezicht en maakt de binnensteden niet fraaier en in sommige gevallen zelfs erg onaantrekkelijk. Online winkelen bestaat al een hele tijd, maar de marketingcampagne
Centrale Banken namen eind vorig jaar 25% van alle nieuw verstrekte staatsleningen wereldwijd voor hun rekening. Regeringen over de hele wereld leenden, teneinde de door Coronamaatregelen getroffen sectoren te ondersteunen, samen nog nooit zoveel als het afgelopen jaar. In totaal gaat het om een bedrag van $9300 mrd. Dat is meer dan ze in de voorgaande acht jaar gezamenlijk leenden. In absolute getallen hebben de VS het meeste geld geleend. De Amerikanen nemen een derde van alle nieuwe wereldwijde staatsschuld voor hun rekening.
In Nederland steeg de staatsschuld het afgelopen
Na de sluiting van de jeugdherberg in Heeg (wat een verarming, zulke accommodaties vormen de kraamkamer van het toerisme), beleven we een nieuw dieptepunt in Friesland als onze almachtige gedeputeerde Douwe Hoogland (PvdA) zijn zin krijgt: de boer mag niet zomaar zijn weiland in. Als de boer dat van plan is, bijvoorbeeld om te maaien, te kuilen en te bemesten, moet hij eerst even iemand van de vogelwacht bellen, het kan zijn buurman zijn, om het land op nesten te controleren. In de ogen van Hoogland is een boer dom, onverantwoordelijk en onbetrouwbaar. Hoogland heeft geen kaas
Het is hét item vandaag de dag in het bedrijfsleven: hoe kom je aan personeel? En vooral: hoe haal je vakbekwame mensen in huis? Het eerste antwoord ligt voor de hand. Je moet een goede werkgever zijn. Mensen willen een plezierige werksfeer en natuurlijk goede arbeidsvoorwaarden. Echter, er is krapte op de arbeidsmarkt. De vraag is groter dan het aanbod. Er zijn meer kapers op de kust. Je zult je als ondernemer moeten onderscheiden. Maar dat is niet het enige. Er zal meer aanwas moeten komen. Iedereen in onze branche hoopt dat jongeren zich interesseren voor de horeca en dat de
Gaat corona ons eetritme veranderen? Of anders gesteld: gaan we door de beperkende maatregelen vaker overdag naar het restaurant? Het is goed mogelijk dat we daaraan gaan wennen. Wie in coronatijd uit eten wil en wordt gedwongen dat ’s middags te doen, kan dat wel eens goed bevallen. ’s Avonds laat uitbuiken is niet altijd plezierig. Het kan een goede nachtrust verstoren.
Ikzelf heb altijd de voorkeur gegeven aan de lunch in plaats van het diner. Lunchen gaat goed samen met het doornemen van de dagelijkse werkzaamheden of een zakelijk gesprek, maar ook aan tafel gaan met goede
Ik las een verhaal in de Leeuwarder Courant over Bearn Bilker. Hij is in Friesland een bekende man, historicus en oud-burgemeester van Kollumerland. Hij is voorzitter van de Stichting “Staten en Stinzen”. Dan mag je denken dat hij zich sterk maakt voor dat soort panden. Maar dat is niet zo.
Het echtpaar Dirk en Paulien van der Meulen wonen in ‘De Klinze’. Ze zijn ook eigenaar en dat is geen eenvoudige zaak. Ik ken de Klinze. Ik heb ernaar gekeken toen ik Commissaris van de Koningin werd. Maar ik durfde dat niet aan, want van binnen moest er heel wat gebeuren. Daarna kwam een
‘The best of both worlds’, was ons motto toen we hier drieënhalf jaar geleden een huis kochten. Hikke en tein in Friesland, verlangde ik na meer dan dertig jaar in het centrum van Amsterdam gewoond te hebben terug naar ruimte en water. Aangezien we economisch gebonden waren aan de hoofdstad, en onze kinderen er allemaal wonen, leek ons het een puik plan om ons leven te verdelen over twee plekken, beter gezegd twee werelden. Van maandag tot vrijdag woonden we in ons appartement in Amsterdam, en van vrijdag tot zondag vertoefden we in ons landhuisje in Friesland. We zorgden
Van de waarde van 1 miljard kan ik me geen voorstelling maken. Zelfs 1 miljoen euro, de prijs van onze woonboerderij plus een goedkoop huis van de buren, vind ik al heel veel. Bij de Spar halen we altijd nog een ‘To Good to Go’ voor 5 euro. Daar zit van alles in. Wel tegen de datum, maar dat hindert niet als je de bril af zet. Want dan zie je die kleine cijfertjes niet zo. Bovendien vindt de visite het meestal heerlijk, want die krijgt de verpakking niet te zien.
Eén miljard is veel, en dan moet zo’n Lelylijn nog aangelegd worden ook. Dwars door de bossen bij
